تاثیر آرایش تمرین آشکار و ضمنی (پنهان) بر یادگیری مهارت حرکتی در کودکان مبتلا به فلج مغزی همی پلاژی اسپاستیک

 مقدمه: هدف مطالعه­ ی حاضر با هدف تعیین تاثیر آرایش­ های تمرین آشکار و ضمنی بر اکتساب و یادگیری مهارت حرکتی در کودکان دارای فلج مغزی همی پلاژی اسپاستیک انجام شد. روش: جامعه­ ی آماری این پژوهش را دانش آموزان مدارس استثنایی شهر تهران تشکیل می­ دادند. از این جامعه ۴۰ کودک هفت تا ۱۳ساله­ ی راست­ دست مبتلا به عارضه­ ی فلج مغزی همی پلاژی به صورت دردسترس انتخاب شده و به طور تصادفی در چهار گروه تمرینی مسدود، تصادفی، تعدیل­ سازی مقیاس و کم­ خطا تقسیم شدند. مراحل تحقیق شامل اکتساب، یادداری، آزمون تکلیف ثانویه و انتقال بود، و  تحت نظر متخصص کاردرمانگر انجام شد. یافته ها: نتایج آزمون تحلیل واریانس یک راهه با اندازه گیری های مکرر نشان داد که اثر اصلی گروه در تمام مراحل معنا دار است (۰۵/۰P<). در واقع، آرایش ‎های تمرین ضمنی (کم­ خطا، تعدیل­ سازی مقیاس) در مراحل اکتساب، یادداری، تکلیف ثانویه و انتقال  به طور معناداری عملکرد  بهتری نسبت به  آرایش تمرین آشکار (مسدود و تصادفی) داشتند. نتیجه گیری: نتیجه گیری کلی پژوهش حاضر این است که استفاده از آرایش تمرین ضمنی،  نقش حافظه­ ی کاری را در مراحل اولیه یادگیری حرکتی در کودکان مبتلا به فلج مغزی همی پلاژی  کاهش می دهد. به طور کلی، پژوهش حاضر درک تاثیر شیوه های ضمنی بر اکتساب و یادگیری مهارت های حرکتی را افزایش داده و نظریه­ ی بازپردازش آگاهانه را تایید می­کند.

کلیدواژه ها:

Working memory ، Cerebral palsy spastic hemiplegia ، Theory of reinvestment ، Explicit learning ، Implicit learning ، حافظه­ ی کاری ، فلج مغزی همی پلاژی اسپاستیک ، نظریه­ ی بازپردازش آگاهانه ، یادگیری آشکار ، یادگیری ضمنی