بررسی فناوری های نوین در حذف آفت کش آترازین از محیط زیست با تاکید بر تجزیه زیستی: یک مطالعه مروری

مقدمه: با کمبود زمین های زراعی و از بین رفتن محصولات بوسیله آفات استفاده از آفت کش هایی مانند آترازین افزایش یافته است. این علف کش به دلیل فشار بخار کم، نیمه عمر بالا و تحرک زیاد منجر به آلودگی اکوسیستم های گوناگون شده است. آترازین از نظر سمیت در کلاس III بوسیله سازمان حفاظت محیط زیست آمریکا قرار گرفته است، اما به دلیل توانایی بالقوه آن در آلودگی آب های زیرزمینی اهمیت بسیاری دارد. روش بررسی: روش های فیزیکی و شیمیایی بسیاری برای حذف این علف کش از محیط های آبی و خاکی پیشنهاد گردیده، اما این روش ها دارای هزینه های بسیار و همراه با تولید محصولات جانبی سمی دیگری هستند. با توجه به گسترش علم تعامل انسان و طبیعت، امروزه تصفیه بیولوژیکی از اهمیت و توجه خاصی برخوردار است. تصفیه بیولوژیکی فرآیندی است که در آن از میکروارگانیزم ها برای تبدیل و تجزیه مواد آلاینده موجود در محیط زیست استفاده می شود. نتیجه گیری: تجزیه زیستی از نقطه نظر اقتصادی و زیست محیطی بهترین راهکار برای حذف آلاینده های دیرپا از محیط زیست می باشد. امروزه استفاده از میکروارگانیسم های بومی یا اصلاح شده بوسیله مهندسی ژنتیک برای تصفیه محیط های آلوده به سموم آفت کش بطور فزاینده ای مورد استفاده قرار می گیرد. در پایان به منظور کاربرد بیشتر این فناوری سبز تعیین خصوصیات خاک و همچنین مطالعات سم شناسی محیطی (اکوتوکسیکولوژی) با هدف شناسایی توانایی میکروارگانیسم های بومی آب و خاک یک امر ضروری می باشد.

کلیدواژه ها:

Agricultural pesticides ، Atrazine ، Biodegradation ، Persistant Pollutants ، Environment ، سموم کشاورزی ، آترازین ، تجزیه زیستی ، آلاینده های پایدار ، محیط زیست