شناسایی انگل های روده ای در موش های آزمایشگاهی سه مرکز پرورش حیوانات آزمایشگاهی در تهران

سال انتشار: 1400
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 282

فایل این مقاله در 9 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_JVR-76-3_001

تاریخ نمایه سازی: 17 آذر 1400

چکیده مقاله:

زمینه مطالعه: موش آزمایشگاهی پرکاربرد ترین حیوان برای تحقیقات آزمایشگاهی می باشد. وجود عفونت های انگلی در حیوانات آزمایشگاهی نه تنها بر روی نتایج تحقیقات اثر می گذارد، بلکه سلامت محققین را نیز تحت تاثیر قرار می دهد.هدف: مطالعه حاضر با هدف بررسی وضعیت آلودگی موش های سوری به انگل های روده ای شایع، در سه مرکز مهم تولید و پرورش حیوانات آزمایشگاهی در تهران انجام شده است.روش‎کار: در مطالعه حاضر ۷۵ سر موش سوری (۲۵ سر از هر مرکز) به صورت تصادفی تهیه و مورد بررسی قرار گرفتند. موش ها به روش بدون درد کشته و کالبدگشایی شدند. به منظور بررسی تک یاخته های گوارشی، از قسمت های مختلف روده و مدفوع گسترش مرطوب تهیه و در صورت لزوم از رنگ آمیزی های گیمسا و ذیل نلسون استفاده شد. جهت ارزیابی کرم های روده ای، محتویات لوله گوارشی بررسی گردید و کرم ها از محتویات جدا شدند، در صورت لزوم رنگ آمیزی انجام و سپس تشخیص صورت گرفت.نتایج: در بین انگل های یافت شده، آسپیکولاریس تتراپترا بیشترین شیوع (۳/۹۳ درصد) و بعد از آن به ترتیب سیفاسیا اوبولاتا (۶/۶۲ درصد)، هایمنولپیس نانا (۳/۶۱ درصد)، تری تریکوموناس موریس (۶/۲۲ درصد)، ژیاردیا موریس (۳/۲۱ درصد)، اسپیرونوکلئوس موریس (۶/۱۸ درصد)، هایمنولپیس دیمینوتا (۳/۱۷ درصد) و کریپتوسپوریدیوم (۶/۶ درصد) شیوع کمتری داشتند.نتیجه­گیری نهایی: از تعداد ۷۵ سر موش سوری بالغ مورد بررسی، همه آن ها حداقل به یک نوع انگل آلوده بودند. این امر علاوه بر تاثیر روی نتایج تحقیقات می تواند سلامت محققین و افراد مرتبط را به خطر اندازد.

کلیدواژه ها:

انگل روده ای ، موش آزمایشگاهی ، مرکز پرورش حیوانات آزمایشگاهی ، تک یاخته ، کرم

نویسندگان

محدثه دهقانی

گروه انگل شناسی، دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران، تهران، ایران

الهه ابراهیم زاده

گروه پاتوبیولوژی، دانشکده دامپزشکی دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران

سید حسین حسینی

گروه انگل شناسی، دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران، تهران، ایران

علی نیک پی

گروه پاتوبیولوژی، دانشکده دامپزشکی دانشگاه تخصصی فناوری های نوین آمل، مازندران، ایران

محمد باقر آهو

گروه انگل شناسی، دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران، تهران، ایران

مراجع و منابع این مقاله:

لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :
  • ReferencesAkhtardanesh, B., Radfar, M.H., Bagheri, F. (۲۰۱۰). A parasitological study ...
  • Baker, D.G. (۱۹۹۸). Natural pathogens of laboratory mice, rats, and ...
  • Baker, D.G. (۲۰۰۷). Flynn’s Parasites of Laboratory Animals. (۲nd). Blackwell ...
  • Bicalho, K.A., Araújo, T.M., Rocha, R.S., Carvalho, O.S. (۲۰۰۷). Sanitary ...
  • Fox, J.G., Newcomer, C.E., Rozmiarek, H. (۱۹۸۴). Selected Zoonoses and ...
  • Gaherwal, S., Solanki,S., Prakash, M.M., Wast, N. (۲۰۱۲). Aspicularis tetraptera ...
  • Karimi , Gh.R., Motamedi, Gh.R., Abdigoudarzi, M., Rivaz, S.h, Nasiri, ...
  • Kashiwagi, A., Kurosaki, H., Luo, H., Yamamoto, H., Oshimura, M., ...
  • Pam, V.A., Bata, S. I., Ogbu, K.I., Igeh, C.P., Daniel, ...
  • Rajurkar, MN., Lall, N., Basak, S., Mallick, SK. (۲۰۱۲). A ...
  • Tanideh, N., Sadjjadi, SM., Mohammadzadeh, T., Mehrabani. D. (۲۰۱۰). Helminthic ...
  • Yamaguti, S. (۱۹۶۱). Systema Helminthum. Volume III. The Nematodes of ...
  • نمایش کامل مراجع