بررسی آزمایشگاهی تاثیر به کارگیری توام صفحات مستغرق خمیده و آبشکن نفوذپذیر بر میزان آبگیری و تغییرات بستر در دهانه آبگیر

در این پژوهش کنترل ورود رسوب به آبگیر جانبی در حالت استفاده توام صفحات مستغرق خمیده و آبشکن نفوذپذیر به صورت آزمایشگاهی بررسی شده است. تاثیر آبشکن نفوذپذیر با زاویه ?? و ?? درجه نسبت به جهت جریان آب در سه طول و با انسداد ??%، ??% و ??% عرض کانال اصلی در دو موقعیت ? و ?/? برابر عرض دهانه آبگیر بالادست دهانه آبگیر در سه دبی انحراف ??%، ??% و ??% بر تغییرات بستر، حداکثر عمق آب شستگی و درصد دبی آبگیری در کانال آبگیر بررسی شد. پس از انجام ?? آزمایش با در نظر گرفتن آزمایش های شاهد با و بدون نصب صفحات، نتایج نشان داد وقتی آبشکن در موقعیت ?/? برابر عرض دهانه آبگیر، بالادست ابتدای دهانه آبگیر جایگذاری شد، نسبت به زمان جاگذاری در موقعیت ? برابر عرض دهانه آبگیر، بالادست دهانه، نتایج بهتری در کاهش حداکثر عمق آب شستگی و افزایش مقدار دبی آبگیری مشاهده شد. همچنین در هر سه درصد انحراف، آبشکن با طول ?? یعنی انسداد ??% بهترین نتیجه را داشت. نتایج نشان داد آبشکن با زاویه ?? درجه نسبت به جهت جریان، موثرتر از آبشکن قائم بوده است.

کلیدواژه ها:

حداکثر عمق آب شستگی ، دبی آبگیری ، آبگیر جانبی ، صفحات مستغرق خمیده ، آبشکن نفوذپذیر