نگاه کلی به همکاریهای بین رشته ای در آموزش مهندسی

مهندسی در حقیقت به کاربردن دانش برای رفع نیازهای انسانی می باشد ، که از طریق علم و تجربه عملی بروز پیدا می کند .آموزش مهندسی تعلیم این علوم به مهندسین است.جایگاه آموزش مهندسی عمدتاً دانشگاه هاست.دانشگاه ها ، به منظور تربیت اشخاص متخصص ، برای رفع نیازهای تخصصی تاسیس می گردند.لذا هدف دانشگاه ها فراهم آوردن محیطی برای تربیت نیروهای کارآمد در زمینه های مورد نیاز جامعه می باشد.برای محقق شدن اهداف دانشگاه ها ضروریست تا بخش های مختلف آنها همکاری نزدیک داشته باشند.هدف این تحقیق ، بررسی مناسبات ممکن ، بین بخش های مختلف (رشته های مختلف) در بهبود فرایند آموزش و همچنین بررسی چگونگی این مناسبات است.برای این منظور اهداف کلی دانشگاه ها برای تربیت مشاغلی از قبیل کارشناسی ، محققی و معلمی مورد بررسی قرار گرفته و بر اساس اهداف مورد نظر ، برنامه های کلی دانشگاه ها تشریح گردید.برنامه های کلی دانشگاه ها تشریح گردید.برنامه های ارائه شده نشان می دهد که در دانشگاه ها ، دانشکده ها کامل کننده همدیگر هستندو می توانند با همکاری های نزدیک در تحقق اهداف دانشگاه مفید باشند.

کلیدواژه ها:

آموزش مهندسی ، همکاری بین رشته ای ، دانشگاه ، کارشناس ، محقق ، معلم