استفاده از لیگنین کرافت به عنوان سازگارکننده در مواد مرکب آرد چوب- پلی پروپیلن

در این پژوهش اثر سازگارکنندگی لیگنین کرافت روی جذب آب کوتاه مدت (۲ و ۲۴ ساعت) و ویژگی­های مکانیکی مواد مرکب آرد چوب- پلی پروپیلن مورد بررسی قرار گرفت. لیگنین کرافت مورد استفاده از لیکورسیاه کارخانه چوب و کاغذ ایران­ (چوکا) با روش اسیدی استخراج و با نسبت­های ۲، ۵ و۱۰ درصد و با روش اختلاط فیزیکی (خشک) با آرد چوب خشک شده راش مخلوط شد. مخلوط حاصل با پلی پروپیلن در دو حالت حضور و عدم حضور سازگارکننده (انیدریدمالئیک- پلی پروپیلن)، بوسیله دستگاه مخلوط کن داخلی با یکدیگر مخلوط شده بعد با استفاده از روش پرس گرم به صفحه های چوب- پلاستیک تبدیل شدند. بعد نمونه های آزمونی تهیه و ویژگی­های فیزیکی و مکانیکی مورد نظر در این تحقیق براساس استانداردهای مربوطه اندازه گیری شدند. نتایج این پژوهش نشان داد که به طور کلی لیگنین کرافت سبب بهبود ویژگی­های فیزیکی (جذب آب ۲ و ۲۴ ساعت) و مکانیکی (مدول الاستیسیته، مقاومت خمشی و مقاومت به ضربه) مواد مرکب چوب- پلاستیک می­گردد. نتایج آزمون خمش نشان داد که در شرایط عدم استفاده از سازگارکننده، مواد مرکب حاوی ۱۰ و ۲ درصد لیگنین کرافت به ترتیب مدول الاستیسیته و مقاومت خمشی بیشتری نسبت به بقیه نمونه­ها داشتند، اما در حضور سازگارکننده، مواد مرکب دارای ۵% لیگنین مدول الاستیسیته و مقاومت خمشی بالاتری را نشان دادند. نتیجه قابل توجه اینکه، در مقایسه با مواد مرکب دارای ۲% انیدریدمالئیک- پلی پروپیلن، مواد مرکب دارای۲% لیگنین کرافت مدول الاستیسیته بالاتر و جذب آب کوتاه مدت کمتری نشان دادند که این نتیجه حکایت از اثر مثبت سازگارکنندگی لیگنین کرافت در مواد مرکب آرد چوب- پلی پروپیلن دارد. بنابراین بیشترین مقاومت به ضربه و کمترین میزان جذب آب کوتاه مدت، در مواد مرکب حاوی۱۰ درصد لیگنین کرافت مشاهده شد. البته از لحاظ آماری تفاوت معنی­داری بین مقاومت به ضربه مواد مرکب دارای ۵% و۱۰% لیگنین کرافت مشاهده نشد.

کلیدواژه ها:

مواد مرکب چوب- پلاستیک ، سازگارکننده ، لیگنین کرافت ، مقاومت های مکانیکی ، جذب آب ، روش اختلاط فیزیکی