طبقه بندی تغییرات طول دوره های خشک وابسته به بارش در ایران

جهت بررسی رفتار طول دوره های خشک از داده های بارش در مقیاس روزانه برای ۴۵ ایستگاه سینوپتیک ایران(۱۹۸۵ تا ۲۰۱۷) استفاده شد. به منظور توزیع فضایی دوره های خشک از توالی های۱۰، ۲۰، ۳۰ و بیش تر از۳۰ روزه استفاده و به پهنه تبدیل شدند. نتایج نشان داد که بیشترین رخداد فراوانی دوره های خشک بلندمدت(۳۰ روز و بیشتر)، با ۸۶ رخداد مربوط به پهنه ی جنوب-شرق ایران و ایستگاه  ایرانشهر است. کمترین فراوانی نیز  با ۳ مورد متعلق به ایستگاه رشت در کرانه جنوب غربی دریای خزر در شمال ایران بوده است. برای ارزیابی نوع توزیع دوره های خشک، تداوم بازگشت و احتمال وقوع آنها از توزیع احتمالاتی مارکوف مرتبه دوم استفاده شد. ماتریس احتمال و دوره ی بازگشت برای تداوم های ۱۰، ۲۰ و ۳۰ روزه در مقیاس ماهانه محاسبه و مشخص گردید که ماههای خرداد و فروردین کوتاهترین دوره بازگشت دوره های خشک(۱۸ روزه) در مناطق خشک مرکزی و شرقی کشور با بیشترین احتمال رخداد(۸۹ درصد)  و طولانی ترین دوره بازگشت مربوط به ماههای مهر و آبان در پهنه های مرطوب نوار ساحلی شمال و شمال غرب کشور با (۳۳۸روزه) و کمترین احتمال رخداد(۲۸درصد) است.

کلیدواژه ها:

دوره های خشک ، طبقه بندی ، مارکوف ، بارش ، ایران