تخصیص توزیع شده منابع در شبکه های سلولی ناهمگن با قابلیت ارتباط دستگاه به دستگاه

در این مقاله یک طرح ناهمگن با فناوری های ناحیه محلی بی سیم و سلولی به همراه قابلیت های ارتباطی دستگاه به دستگاه ارائه شده است. معماری فرض شده برای شبکه به صورتی است که در آن کاربران میتوانند با اتصال مستقیم به یک ایستگاه پایه یا با اتصال از طریق UE دیگری که به عنوان نقطه دسترسی عمل می کند، خدمات تلفن همراه را دریافت و ترافیک را از BS سلولی منتقل نمایند. در این راستا بهینه سازی اتصال UE های مختلف با هدف به حداقل رساندن توان انتقال کل مورد بررسی قرار گرفته است. بدین منظور روش های بهینه سازی متفاوتی مانند بهینه سازی جستجوی گرانشی و بهینه سازی ازدحام ذرات و راهبرد توزیع شده مبتنی بر یادگیری Q و تصمیم گیری بیشینه هموار ارائه شده است. راهبرد ارائه شده علاوه بر به دست آوردن عملکرد مشابه ازنظر کل توان انتقال یافته، پیچیدگی محاسباتی کمتری نیز دارد

کلیدواژه ها:

تخصیص توزیع شده منابع ، شبکه های سلولی ناهمگن قابلیت ارتباط دستگاه به دستگاه ، الگوریتم جستجوی گرانشی ، یادگیری Q