اولویت بندی مناطق خور خلاصی، جگین و کوئیک در شهرستان جاسک جهت توسعه اکوتوریسم با استفاده از روش دلفی و مدل TOPSIS

شناسایی و انتخاب مناطق مناسب اکوتوریسم در برنامه ریزی و مدیریت آن از اهمیت بالایی برخوردار است. مناطق خور خلاصی، جگین و کوئیک در شهرستان جاسک استان هرمزگاندارای قابلیت های فراوان از نظر اکولوژیکی و فرهنگی برای توسعه اکوتوریسم می باشند. در این پژوهش ابتدا با استفاده از روش دلفی و با همکاری ۸ نفر از متخصصان مهمترین معیارها جهت توسعه اکوتوریسم انتخاب شدند. در این روش معیاره ای اقلیم، منابع آب، پوشش گیاهی، فاصله ازسکونتگاه های انسانی، آثار تاریخی فرهنگی، ارزش حفاظتی گونه های گیاهی و جانوری، نواحی زادآوری حیات وحش، امکانات زیر بنایی از میان ۱۹ معیار پیشنهادی غربال و انتخاب شدند. سپس معیارهای غربال شده توسط متخصصانی که در روش دلفی همکاری داشتند، با استفاده از تکنیک آنتروپی شانون وزن دهی شدند. اولویت بندی مناطق جهت  توسعه اکوتوریسم نیز توسط همان متخصصان و با استفاده از مدل تاپسیس انجام شد. براساس نتایج بدست آمده از مدل تاپسیس، منطقه خورخلاصی با نمره ۰.۷۱۰۰، منطقه کوئیک با نمره ۰.۲۹۲۰ و منطقه جگین با نمره ۰.۱۱۸۳ بترتیب اولویتهای اول، دوم و سوم جهت توسعه اکوتوریسم در شهرستان جاسک رتبه بندی شدند. نتایج پژوهش حاضر می توان متولیان طبیعت گردی کشور را در جهت انتخاب منطقه دارای اولویت سرمایه گذاری جهت توسعه طبیعت گردی در شهرستان جاسک یاری رساند.

کلیدواژه ها:

اولویت بندی ، اکوتوریسم ، شهرستان جاسک ، روش دلفی ، مدل TOPSIS