واگرایی منافع و ناکارآمدی فردی: برساخت فرسایش اجتماعی در مراودات اقتصادی زندگی روزمره جوانان یزد

پژوهش حاضر به بررسی روابط و مناسبات اقتصادی افراد در عرصه­ خرد زندگی روزمره در فضای اجتماعی شهر یزد پرداخته و در پی پاسخ به این سوال است که تعریف مصاحبه ­شوندگان از دلایل بی تفاوتی و عدم همبستگی در میدان تبادلات اقتصادی در این جامعه چیست؟ جامعه­ هدف، جوانان شهر یزد بودند که ۲۰ نفر از آنان به روش نمونه گیری هدفمند انتخاب و از طریق مصاحبه­ عمیق، اطلاعات مورد نیاز اخذ شد. روش شناسی نیز بر اساس رویکرد تفسیری پیکربندی و روایت­ ها بر اساس نظریه­ زمینه ای با رویکرد عینی گرایی اشتراوس و کوربین، تحلیل شد. در نهایت "واگرایی مقاصد و منافع و ناکارآمدی فردی" پدیده­ مرکزی پژوهش شناخته شد که از طرفی حاصل فضای بی ­تفاوتی و عدم همبستگی افراد در مشکلات و موانع اقتصادی و از سمت دیگر فقدان ناکارامدی فردی در این عرصه بوده است؛ به عبارتی، کلیه­ مشارکت­ کنندگان فضای اقتصادی را نابسامان و نامساعد می دانستند؛ اما اکثریت آنها فاقد عملکرد و نگرش مشارکتی جهت بهبود وضعیت بودند. ضمن آنکه غالب آنها نیز خود را فاقد توان و فاعلیت در راستای بهبود شرایط ارزیابی می­ کردند.    

کلیدواژه ها:

Economic Transactions ، Ordinary Life ، Social Construction ، Social erosion ، مراوده ­های اقتصادی ، زندگی روزمره ، برساخت اجتماعی ، فرسایش اجتماعی.