اثر کودهای پتاسیم و کلسیم بر عملکرد انگور بیدانه سفید

عناصر پتاسیم و کلسیم در ایجاد تحمل گیاه به تنش سرما و افزایش عملکرد، از اهمیت ویژه ای برخوردار میباشند. در این آزمایش محلول پاشی پتاسیم از منبع سولفات پتاسیم در سه سطح K۱=۰/۵%) ، K۲=۱% ، (K۳=۱/%۵ و کلسیم از منبع سولفات کلسیم در سه سطح Ca۱=۰/۵%) ، Ca۲=۱% ، (Ca۳=۱/%۵ و نسبتهای ۱/۵ :۰/۵ -۱) Ca/K ، -۲ ۱:۱، (۰/۵ : ۱/۵ -۳ در دو زمان تورم جوانه ها و دو هفته پس از گلدهی به صورت آزمایش فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با سه تکرار روی انگور بیدانه سفید در شهرستان فاروج، استان خراسان شمالی در سال زراعی ۹۷-۹۶ اجرا شد. در شرایط تنش طبیعی سرما، محلول پاشی کاتیونهای پتاسیم و کلسیم به نسبت سه به یک در زمان تورم جوانه ها، موجب افزایش وزن خوشه به مقدار ۳۶ و بریکس حبه ۶/۳ گردید. مقدار کلروفیل a و b با محلول پاشی پتاسیم یک درصد در زمان دو هفته پس از گلدهی، بیشتر شد. محلول پاشی در زمان تورم جوانه، وزن خوشه ۶۳/۸ ، وزن حبه ۲۵ /۵، حجم خوشه ۷۲/۲ و مقدار بریکس ۶/۹ را به صورت معنیداری نسبت به محلول پاشی در زمان ریزش گلبرگ افزایش داد. کمترین افزایش عملکرد با ۲/۹ در وزن خوشه انگور و بیشترین کاهش در مقدار بریکس و پرولین بترتیب با ۳/۳ و ۱۹/۲ در تیمار کلسیم و غلظت ۰/۵ درصد مشاهده شد. در مجموع کاربرد همزمان عناصر کلسیم و پتاسیم نسبت به مصرف جداگانه آنها توانست عملکرد میوه را در انگور افزایش دهد.

کلیدواژه ها:

تغذیه برگی ، تورم جوانه ، پرولین ، قند محلول ، کلسیم/پتاسیم