بررسی امکان نگهداری نشاهای آماده در انبار با استفاده از تیمارهای دما، نور و محلول پاشی

یکی از روشهایی که امروزه توانسته صنعت کشاورزی را متحول کند، تولید نشای توپی است. نشاهای توپی اغلب قبل از اینکه پرورش دهنده بتواند آنها را نشاکاری کند آماده انتقال هستند. نگهداشتن نشای آماده انتقال در سینی کشت سبب بروز مشکلات متعددی برای گیاه و درنهایت موجب وارد آمدن ضرر به تولیدکننده و کشاورز میشود. یافتن روشهایی که به وسیله آنها بتوان بین عرضه و تقاضای متغیر نشاها، تعادل ایجاد نمود و کیفیت نشا را حفظ کرد، ضرورت یافته است. نگهداری کوتاهمدت یا بلندمدت در دمای پایین (سردخانه) که به آن انبارداری گفته میشود، یکی از این روشهاست. در این پژوهش نشاهای گوجه فرنگی مزرعه ای رقم سوپرشف در گلخانه تولیدشده و سپس به انبارهایی با دماهای ۸ و ۱۲ درجه سانتیگراد و تاریکی و نور ۱ و ۱۰ میکرومول بر متر مربع بر ثانیه منتقل شده و تحت تیمار محلول پاشی و عدم محلول پاشی با گلوکز قرار گرفتند. نتایج نشان داد دمای ۸ درجه سانتیگراد حد مرز سرمازدگی در نشای گوجه فرنگی است. بر اساس اطلاعات به دست آمده میتوان نشاها را به مدت یک هفته در تاریکی انبار کرد. با استفاده از محلول پاشی گلوکز با غلظت %۳ امکان جبران تاریکی برای مدت کوتاه وجود دارد ولی برای انبارداری بیش از یک هفته نیاز به نور است. در مورد عملکرد نشاها در مزرعه هیچ اختلافی معنیداری بین نشاهای انبار شده و نشاهای شاهد (انبار نشده) مشاهده نشد. در مجموع، تیمار دمای ۱۲ درجه سانتیگراد با نور ۱۰ میکرو مول بر مترمربع در ثانیه برای نگهداری نشاها مناسب تشخیص داده شد.

کلیدواژه ها:

نشا ، نشا گوجه فرنگی ، انبارداری نشا ، انبارداری نشا گوجه فرنگی.