معرفی ژنوتیپ های گوجه فرنگی (Solanum lycopersicum L.) برای مناطق و فصول کم نور

به علت شرایط آب و هوایی مناطق کمنور و افزایش هزینه تولید محصولاتی ازجمله گوجه فرنگی در محیط گلخانه در برخی مناطق ایران که اغلب برای پرورش اینگونه گیاهان به نور تکمیلی در فصول کم نور نیاز میباشد، در همین راستا در این پژوهش ژنوتیپ های گوجه فرنگی مورد بررسی قرار گرفتند و ژنوتیپی که در شرایط نورکم بدون استفاده از نور تکمیلی بالاترین محصول را داشت انتخاب شد. ۱۷ ژنوتیپ گوجه فرنگی تحت شرایط تنش نورکم و بدون تنش (نور کافی) در دو فصل کشت بهاره و پاییزه در قالب طرح کاملا تصادفی با سه تکرار در سال ۱۳۹۸ در گلخانه دانشکده علوم کشاورزی دانشگاه گیلان مورد ارزیابی قرار گرفتند. تیمارهای نوری با استفاده از دو تاریخ کاشت (بهاره: ۱۸ اسفند- بدون تنش و پاییزه: ۱۴ آبان- تنش نور کم) اعمال شدند. برای مطالعه کیفیت محصول با کارایی فتوسنتزی بالا، ویژگی هایی از جمله عملکرد تعداد میوه، وزن تر و خشک میوه و درصد ماده خشک میوه در دو فصل مختلف اندازه گیری شدند. با توجه به نتایج به دست آمده ژنوتیپ ۹۳۱۸ در هر دو فصل بهار و پاییز دارای بیشترین عملکرد تعداد میوه و وزنتر میوه و کمترین نوسان طی دو فصل از نظر این صفات بوده و مناسب مناطق کم نور و یا برنامه های اصلاحی برای چنین مناطقی میباشد.

کلیدواژه ها:

شرایط نوری ، ژنوتیپ ، گوجه فرنگی.