اثر اسید آسکوربیک بر ویژگیهای مورفولوژی و بیوشیمیایی نشاء فلفل تحت تنش شوری

شوری خاک و آب یکی از مشکلات و موانع مهم تولید محصول کشاورزی در جهان است که بر فرآیندهای فیزیولوژیکی و رشد گیاهان اثر منفی دارد. ترکیبات زیادی در زمینه کاهش اثرات زیان آور تنش شوری مورد استفاده قرار گرفته است. اسید آسکوربیک آنتی اکسیدان محلول در آب میباشد که با بی اثر کردن رادیکالهای آزاد موجب مقاومت گیاهان در برابر تنشهای محیطی میشود. این آزمایش به منظور بررسی اثر اسید آسکوربیک بر برخی ویژگی های مورفولوژی و بیوشیمیایی نشا گیاه فلفل دلمه ای تحت تنش شوری، در قالب طرح کاملا تصادفی با ۸ تیمار در ۳ تکرار اجرا شد. تیمار ها شامل نمک کلرید سدیم و اسیدآسکوریبک به ترتیب (صفر و ۱۰۰ میلی مولار) (صفر ، یک، سه و پنج میلی مولار) بود. نتایج نشان داد که تنش شوری موجب افزایش نشت یونی و مالون دی آلدئید و کاربرد اسید آسکوربیک ۵ میلی مولار باعث کاهش میزان این صفات نسبت به تیمار شاهد شد. تنش شوری موجب کاهش میزان پرولین، کلروفیل و پروتئین محلول برگ شد. کاربرد اسید آسکوربیک ۵ میلی مولار به ترتیب موجب افزایش ۶۰/۵۵، ۷۹/۴۲، ۹۶/۱۵ درصدی مقدار صفتهای نام برده شد. تنش شوری باعث کاهش شاخصهای رویشی شد و تیمار با اسید آسکوربیک اثر تنش شوری را بر پارامترهای رویشی کاهش داد. اسید آسکوربیک باعث افزایش فعالیت آنزیمهای آنتی اکسیدانی کاتالاز و پراکسیداز شد. براساس نتیجه ها میتوان گفت محلول پاشی با غلظت ۵ میلی مولار اسید آسکوربیک در نشاء گیاه فلفل دلمه ای باعث بهبود مقاومت به شرایط تنش شوری میشود.

کلیدواژه ها:

آنزیمهای آنتی اکسیدان ، پرولین ، پرورش نشا ، صفات رشدی