ارزیابی چرخه حیات در تولید بیوگاز: مطالعه موردی در شمال غرب ایران

اثرات زیست محیطی سیستم های بیوگاز به مفاهیم فنی و شرایط استفاده بستگی دارد. در امتداد فرآیند، انرژی مصرف می شود و گازهای گلخانه ای ساطع می شوند. ارزیابی چرخه حیات تولید بیوگاز تحت تاثیر عوامل مختلفی مانند بستر تولید بیوگاز و مسیرهای استفاده از بیوگاز و باقی مانده های هضم شده است. هدف از این مطالعه، ارزیابی اثرات زیست محیطی تولید بیوگاز در مقیاس کوچک در شمال غرب ایران می باشد. به منظور محاسبه میزان انتشار گازهای گلخانه ای خاص از تولید بیوگاز، روش استاندارد ارزیابی چرخه حیات به کار گرفته شد. بسترهای انتخاب شده برای تولید بیوگاز در مقیاس کوچک در ایران شامل ضایعات رایج خانوارهای روستایی در این مناطق است. اکثر کشاورزان این مناطق گاو شیری دارند، بنابراین انتخاب کود گاوی به عنوان بستر اولیه منطقی به نظر می رسد. این بستر می تواند مستقیما از گاوداری ها، در صورت وجود، یا مراتع جمع آوری شود و سپس با آب مخلوط شود تا یک ماده همگن برای تغذیه هضم کننده بیوگاز به دست آید. در جایی که مردم آشپزی می کنند، زباله تولید می شود، در اینجا به زباله های آشپزخانه با محتوای چربی متوسط به عنوان یک گزینه ورودی برای دستگاه تخمیر نگاه می کنیم. یک محصول ضایعاتی خاص از پخت روزانه، پوست سیب زمینی است، سیب زمینی در این منطقه از ایران، به دلیل تولید بالا، به عنوان غذای اصلی محسوب می شود. بستر مشترک برای سناریوی سوم، کاه گندم است. سناریوال با ۷۰ کودگاوو ۳۰ پوست سیب زمینی کمترین میزان تولید بیوگاز در سال را با۶۹.۶متر مربع نشان می دهد. اما سناریواII بیشترین خروجی بیوگاز را در این مقایسه دارد. نتایج نشان می دهد که سناریوا با ۰.۲۳۶ کیلوگرم معادل CO۲ معادل کمترین و سناریوی III را با۰.۳۳۳کیلوگرم CO۲ معادل، بیشترین مقدار معادل CO۲ منتشر می کند.

کلیدواژه ها:

بیوگاز ، ارزیابی چرخه حیات ، کود گاوی ، سوخت فسیلی ، انرژی های تجدیدپذیر