اثربخشی آموزش مهارت های مبتنی بر سخت رویی بر درماندگی آموخته شده و افسردگی دانش آموزان تک والد

هدف از این مطالعه بررسی تاثیر آموزش مهارتهای سخت در درماندگی و افسردگی در دانش آموزان تک والدی بود. مطالعه حاضر یک مطالعه تجربی با طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری این تحقیق شامل کلیه دانش آموزان مقطع ابتدایی تک والدینی بود که وابسته به اداره رفاه اجتماعی اصفهان بودند. نمونه این مطالعه ۳۰ دانش آموز مقطع ابتدایی تک والدی ۹ تا ۱۲ ساله بود که در مرکز بهزیستی شهر اصفهان ثبت نام کردند که به طور تصادفی از بین همه کودکان مورد انتخاب و به طور تصادفی به دو گروه ۱۵ نفره تقسیم شدند. (گروه کنترل ۱۵ و یک گروه آزمون ۱۵ نفره) به گروه مداخله ، کوباسا و مدی (۲۰۰۸) اختصاص یافتند که در ۱۰ جلسه یک ساعت و نیم و دو بار در هفته برگزار می شد. . داده ها براساس پرسشنامه افسردگی Coaxes (۱۹۹۲) و پرسشنامه سبک سند Seligman (۱۹۸۳) جمع آوری شد. تجزیه و تحلیل اطلاعات به دست آمده از اجرای آزمون ها از طریق نرم افزار SPSS در دو بخش شامل جدول های توصیفی (جدول داده ها و نمودارهای دموگرافیک) و استنباطی (تحلیل کوواریانس) انجام شد. نتایج این مطالعه نشان داد که آموزش مهارت های سخت هسته ای تاثیر قابل توجهی در از بین بردن ذهنیت و افسردگی در یادگیری در دانش آموزان تک والدی دارد.

کلیدواژه ها:

مهارت های مبتنی بر سختی ، درماندگی آموخته شده ، افسردگی ، دانش آموزان تک والد.