مروری بر اثر بخشی طرحواره درمانی بر افسردگی مادران دارای کودکان با اختلال طیف اوتیسم

هدف از پژوهش حاضر مروری بر اثر بخشی طرحواره درمانی بر افسردگی مادران دارای کودک با اختلال طیف اوتیسم بود. روش پژوهش حاضر کتابخانه ای اسنادی بود. در این پژوهش در ابتدا به تشریح اختلال طیف اوتیسم سپس به مشکلات و چالش های خانواده های دارای کودک با اختلال طیف اوتیسم به ویزه مادران این کودکان پرداخته شد. در بررسی چالش ها در این پژوهش مبحث افسردگی در این مادران تشریح شد و از میان روش های مداخله ای موثر در کاهش اف سردگی به نقش طرحواره درمانی در کاهش نشانه های افسردگی اختصاصا با تاکید بر جامعه آماری مادران کودکان با اختلال طیف اوتیسم پرداخته شد. یافته های پژوهش نشان داد که رویکرد طرحواره درمانی روشی موثر در کاهش مشکلات روانشناختی از جمله افسردگی در مادران کودکان با اختلال طیف اوتی سم ا ست از این رو پیشنهاد می گردد درمانگران و متخ ص صان حوزه سلامت روان از رویکردطرحواره درمانی به عنوان یک روش مداخله ای موثر و مناسب در کاهش افسردگی مادران کودکان با اختلال طیف اوتیسم بهره گیرند.

کلیدواژه ها:

افسردگی ، اختلال طیف اوتیسم ، طرحواره درمانی