ارتباط حمایت اجتماعی ادراک شده و تاب آوری روانشناختی با کیفیت زندگی افراد با آسیب بینایی

پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه بین حمایت اجتماعی ادراک شده و تاب آوری روانشناختی با کیفیت زندگی افراد با آ سیب بینایی انجام شد. روش پژوهش از نوع همبستگی بود و جامعه آماری شامل کلیه افراد با آ سیب بینایی ۱۵ تا ۶۰ سال شهرستان های استان گلستان بودند که ۱۲۰ نفر از این افراد با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس و غیرتصادفی انتخاب شدند و پرسشنامه های مربوطه را تکمیل کردند. همچنین به منظور جمع آوری داده ها پرسشنامه حمایت اجتماعی فیلیپس،مقیاس خودتاب آوری کلاهنن و پرسشنامه کیفیت زندگی سازمان بهدا شت جهانی مورد ا ستفاده قرار گرفت و برای تحلیل داده های حا صل به و سیله ورژن۲۴ نرم افزار spss ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه انجام شد؛ یافته های پژوهش نشان داد که بین حمایت اجتماعی ادراک شده و کیفیت زندگی افراد با آسیب بینایی رابطه مثبت وجود دارد به این صورت که هرچه حمایت اجتماعی افراد بالاترباشد کیفیت زندگی بالاتری نشان می دهند، همچنین بین تاب آوری روانشناختی و کیفیت زندگی افراد با آسیب بینایی نیز رابطه معناداری وجود دارد به این صورت که افراد با تاب آوری روانشناختی بالا کیفیت زندگی بالاتری نیز دارند.

کلیدواژه ها:

آسیب بینایی ، حمایت اجتماعی ادراک شده ، تاب آوری روانشناختی ، کیفیت زندگی