رابطه بین سبکهای فرزند پروری والدین بر میزان سلامت روان و همدلی عاطفی در دانشجویان دانشگاه محقق اردبیلی

هدف از پژوهش حاضر رابطه بین سبکهای فرزند پروری والدینی بر همدلی عاطفی و میزان سلامت روان در بین دانشجویان دانشگاه محقق اردبیلی بود. برای این منظور از بین دانشجویان دانشگاه محقق اردبیلی تعداد ۱۳۶ نفر بصورت نمونه گیری تصادفی انتخاب شدند. روش پژوهش از نوع توصیفی- پیمایشی بود که برای مقایسه میانگین گروه ها از تحلیل واریانس و جهت تعیین تفاوت میانگین بین گروهی از آزمونهای تعقیبی (شفه) استفاده گردید. برای اندازه گیری متغیرها از پرسشنامه های شناخت و ارزیابی سبکهای فرزندپروری والدین، سلامت عمومی (GHQ)، پرسشنامه همدلی عاطفی مهرابیان و اپستین استفاده گردید که جهت بررسی قابلیت اعتماد و پایایی و روایی این پرسشنامه ها از آلفای کرونباخ استفاده شد و همچنین برای تحلیل داده های آماری از نرم افزار spss نسخه ۲۲ استفاده شد. یافته ها حاکی از آن است که بین سبکهای فرزندپروری والدین با سلامت روان (۰/۰۰۱) و همدلی عاطفی (۰/۰۰۹) رابطه معناداری مشاهده شد. طبق نتایج بدست آمده هرچه سبک تربیتی والدین به سبک مقتدرانه نزدیک باشد، فرزندان میزان سلامت روانی و همدلی عاطفی بالایی خواهند داشت و هرچه سبک تربیتی والدین به سبک مستبدانه نزدیک باشد، فرزندان میزان سلامت روانی و همدلی عاطفی پایینی خواهند داشت.

کلیدواژه ها:

سلامت روان ، همدلی عاطفی ، سبک های فرزند پروری ، والدین