رابطه سن، سن ازدواج، تفاوت سنی، تحصیلات و الگوهای همسرگزینی با کیفیت زناشویی

هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه سن، سن ازدواج، تفاوت سنی، تحصیلات و الگوهای همسرگزینی با کیفیت زناشویی بود. بدین منظور ۴۰۰ نفر از زنان شهر تهران، با روش نمونهگیری در دسترس (از اماکن عمومی)، انتخاب شدند و با استفاده از مقیاس کیفیت زناشویی بابسی، کران، لارسن و کریستنسن (۱۹۹۵)، پرسشنامه سبکهای همسرگزینی مظاهری و همکاران (۱۳۸۸) و پرسشنامه محقق ساخته (اطلاعات جمعیت شناختی) مورد بررسی قرار گرفتند. داده ها با استفاده از نرم افزار spss و آزمونهای آماری همبستگی پیرسون، رگرسیون چندگانه، آزمون T و تحلیل یک راهه، مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج نشان داد، کیفیت زناشویی زنانی که در سن زیر ۲۰ سالگی ازدواج کرده اند (نسبت به زنانی که در سن بالای ۲۰ سالگی ازدواج کردهاند) و کیفیت زناشویی زنانی که تحصیلات ابتدایی دارند (نسبت به زنانی که تحصیلات دانشگاهی دارند)، کمتر است. کیفیت زناشویی زنانی که مجبور به ازدواج شده اند (نسبت به زنانی که اجبار، در انتخابشان دخیل نبوده است)، کمتر است.کیفیت زناشویی زنانی که براساس سبک »آشنایی و ازدواج اجباری« ازدواج کردهاند، با افزایش طول مدت زندگی مشترک، بهبود مییابد .(r۲=۰/۴۰۹۶) کیفیت زناشویی زوجهایی که تفاوت سنی زیادی با هم دارند و بر اساس سبک »خواستگاری و ازدواج با موافقت خود و خانواده« ازدواج می کنند، کاهش می یابد .(r۲=۰/۲۰۵۶) همچنین یافته ها نشان داد سن ازدواج بر کیفیت زناشویی تاثیر دارد، در حالی که سن کلی/ کنونی فرد، طول مدت ازدواج و تفاوت سنی (زوجه - بزرگتر، زوجه - کوچکتر و یا همسن بودن)، بر کیفیت زناشویی زنان، تاثیر ندارد . به صورت کلی، متغیرهای مربوط به سن (سن ازدواج، تفاوت سنی - بر حسب سال ، طول مدت ازدواج و سن کلی فرد)، %۲/۵ توان پیش بینی کیفیت زناشویی را دارند که -۱/۹۷ از این میزان، توسط تفاوت سنی پیشبینی میشود. سطح تحصیلات و سبکهای همسرگزینی بر کیفیت زناشویی، تاثیر دارد و بین طول مدت زندگی و تفاوت سنی زوجها با کیفیت زناشویی، در سبکهای مختلف همسرگزینی رابطه وجود دارد.

کلیدواژه ها:

سن ازدواج ، تفاوت سنی ، تحصیلات ، الگوهای همسرگزینی ، کیفیت زناشویی.