بررسی رابطه خودکارآمدی تحصیلی و قابلیت استخدام پذیری دانشجویان

پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه خودکارآمدی تحصیلی و قابلیت استخدام پذیری دربین دانشجویان دانشگاه های شهرکرد و اصفهان انجام شده و روش پژوهش در این مطالعه، توصیفی از نوع همبستگی است و نمونه پژوهش شامل ۱۰۰نفر از دانشجویان استان اصفهان و چهارمحال و بختیاری بوده که با روش نمونه گیری تصادفی خوشه ایی انتخاب و همچنین برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه های خودکارآمدی تحصیلی و پرسشنامه قابلیت استخدام پذیری استفاده شده است تجزیه و تحلیل داده ها نیز با استفاده از نرم افزار spss و توسط آزمون های ضریب همبستگی پیرسون و آزمون t انجام گردید. در پژوهش فرضیه تحقیق به طور کلی در سطح۰/۰۱ تایید شده و نتایج نشان میدهد بین خودکارآمدی تحصیلی و قابلیت استخدام پذیری رابطه مثبت معنا دار وجود دارد. همچنین خودکارآمدی تحصیلی و قابلیت استخدام پذیری بر اساس جنسیت تفاوت معنا دار ندارد.براساس این نتایج می توان گفت که قابلیت استخدام پذیری بر اساس خودکارآمدی تحصیلی قابل پیش بینی است .بنابراین باید در برنامه ریزی های مبتنی بر ارتقای سطح خودکارآمدی تحصیلی دانشجویان به این مورد توجه شود.

کلیدواژه ها:

خودکارآمدی تحصیلی ، قابلیت استخدام پذیری ، دانشجویان