بررسی کارایی جاذب پوست سبزگردو در حذف فنل از محلول های آبی

زمینه و هدف: حضور فنل در آب و فاضلاب به دلیل پایداری در محیط و مشکلات بهداشتی مورد توجه است. بنابراین باید نسبت به حذف آن و جلوگیری از آلودگی آب اقدام نمود. هدف از این تحقیق بررسی کارایی جاذب پوست سبز گردو در حذف فنل از محلول­ های آبی است. روش بررسی: این پژوهش یک مطالعه تجربی بوده که از پوست سبز گردو با مش ۴۰ استفاده شده است. در این مطالعه پس از تهیه محلول استوک فنل، اثر پارامترهای موثر در جذب نظیر (pH  (۴، ۶، ۸،۱۰، زمان تماس (min ۶۰ -۳)، دوز جاذب (g/L ۵-۰/۲۵)، غلظت اولیه فنل (mg/L ۵۰-۱۰) مورد بررسی قرار گرفت. هم چنین همخوانی نتایج تحقیق با ایزوترم لانگمویر و فروندلیخ و مدل های سینتیک درجه اول و دوم کاذب بررسی گردید. آزمایش ها دو بار تکرار و درصد حذف به صورت میانگین ارائه شده است. یافته ها: جذب فنل با مدل لانگمویر و حداکثر جذب mg/g ۳۰/۳۰ هم خوانی بیشتری داشت و سینتیک جذب فنل توسط پوست سبز گردو بوسیله مدل درجه دوم کاذب بهتر توصیف شد. نتایج آزمایش نشان داد که کارایی جذب فنل با افزایش زمان تماس و دوز جاذب ارتباط مستقیم و با افزایش pH و افزایش غلظت اولیه فنل رابطه معکوس داشت. حداکثر حذف فنل بیش از ۹۹/۹ درصد در pH برابر۴ به دست آمد. نتیجه گیری: به طور کلی این مطالعه نشان داد که پوست سبز گردو قابلیت خوبی در حذف فنل دارد. با توجه به اینکه پوست سبز گردو از زائدات باغبانی است و هر ساله به مقدار زیادی تولید می شود، استفاده از این جاذب در حذف آلاینده فنل از فاضلاب می تواند استفاده گردد.

کلیدواژه ها:

phenol ، adsorption ، walnut green hull ، kinetic ، فنل ، جذب سطحی ، پوست سبز گردو ، سینتیک