اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد به انعطاف پذیری روانشناختی و کمال گرایی در مادران کودکان مبتلا به اختلالات تیک

مقدمه: با توجه به شیوع اختلالات تیک در کودکان و بار روانی آن، این مطالعه با هدف ارزیابی اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر انعطاف پذیری روانشناختی و کمال گرایی در مادران کودکان مبتلا به اختلالات تیک انجام شد.روش کار: جامعه آماری این مطالعه مادران کودکانی با اختلال تیک بودند که در سال ۱۳۹۸ به بیمارستان روانپزشکی ابن سینا و مرکز مشاوره آستان مهر در مشهد مراجعه کردند. از بین آنها ، ۳۰ مادر از طریق روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و به طور تصادفی به دو گروه آزمایش و کنترل تقسیم شدند. هر دو گروه پرسشنامه کمال گرایی هیلز و پرسشنامه پذیرش و عمل را تکمیل کردند. برای تجزیه و تحلیل داده ها از تحلیل واریانس چند متغیره (MANOVA) استفاده شد.یافته ها: درمان مبتنی بر تعهد و پذیرش تاثیر معناداری در افزایش انعطاف پذیری روانشناختی (۰۰۱/۰ = P) و کاهش کمال گرایی دارد (۰۰۰/۰ = P).  نتیجه گیری: به نظر می رسد که درمان مبتنی بر تعهد و پذیرش روشی موثر برای بهبود انعطاف پذیری روانشناختی و کاهش کمال گرایی در مادران کودکان دارای اختلالات تیک است.

کلیدواژه ها:

اختللات تیک ، انعطاف پذیری شناختی ، پذیرش ، تعهد ، کمال گرایی