مقایسه پاسخ های بحرانی روسازی حاصل از تحلیل غیرخطی با استفاده از نظریه چندلایه ای و روش المان محدود

روش های متعددی برای تحلیل روسازی ها انعطاف پذیر وجود دارد که ازجمله پرکاربردترین این روش ها می توان به نظریه چندلایه ای و روش المان محدود اشاره کرد. در این مطالعه دو مقطع روسازی چهار لایه به ازای دو دمای رویه آسفالتی (۲۵ و ۴۰ درجه سانتی گراد) جهت مقایسه پنج عکس العمل بدست آمده از تحلیل غیرخطی با دو روش نظریه چندلایه ای و روش المان محدود در فواصل شعاعی مختلفبا یکدیگر مقایسه شدند. برای تحلیل غیرخطی این دو مقطع با استفاده از نظریه چندلایه ای از برنامه NonPAS و برای تحلیل غیرخطی این دو مقطع با استفاده از روش المان محدود از برنامه MICH-PAVE استفاده شده است. همچنین برای تعیین نقاط تنش و اصلاح تنش ها در روش نظریه چندلایه ای از ۷ روش مختلف استفاده گردیده است. نتایج تحلیل نشان داد که تنها برای پاسخ تنش قائم روی بستر، نتایج حاصل از دو برنامه اختلاف زیادی دارند و برای سایر پاسخ ها اختلاف بین دو برنامه منطقی است. همچنین مشخص شد که پاسخ های بدست آمده از برنامه NonPAS برای مقطع ضخیم تر انطباق بهتری با نتایج حاصله از برنامه MICH-PAVE دارد. از بین ۷ روش در نظر گرفته شده برای تعیین نقاط تنش در روش الاستیک چندلایه ای روش ۷ که مبتنی بر زیرلایه کردن لایه غیرخطی و در نظر گرفتن نقاط تنش در عمق میانی زیرلایه ها و اصلاح تنش های شعاعی بر اساس حداکثر مقاومت کششی مصالح بر طبق پوش گسیختگی مور بود، بهترین انطباق را با برنامه MICH-PAVE نشان داد.

کلیدواژه ها:

تحلیل غیرخطی ، نظریه چندلایه ای ، روش المان محدود ، NonPAS ، MICHPAVE