پیش بینی افسردگی در پرستاران براساس خود شفقت ورزی و تاب آوری

چکیده : مقدمه: افسردگی از مشکلات مهم سلامت روان در پرستاران است ولی علیرغم مشخص شدن نقش محافظتی برخی توانایی های انسان در مقابل مشکلات روانی، اطلاعات در زمینه نقش پیشگویی کننده دو ویژگی خودشفقت ورزی و تاب آوری با افسردگی در پرستاران محدود است. هدف این مطالعه، « تعیین ارتباط خودشفقت ورزی و تاب آوری با افسردگی در پرستاران« بود. روش بررسی: این مطالعه توصیفی همبستگی است. ۱۷۰پرستار شاغل در بیمارستان ا.. یزد به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. ابزار جمع آوری داده ها شامل پرسشنامه مشخصات دموگرافیک، افسردگی بک، خودشفقت ورزی و تاب آوری کانر و دیویدسون به روش خودگزارش دهی تکمیل شد. داده ها تحت نرم افزار  SPSS و  محاسبه ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندگانه تجزیه و تحلیل شد. یافته ها: اکثریت نمونه ها زن با مدرک کارشناسی بودند. میانگین±  انحراف معیار نمره افسردگی، خودشفقت ورزی و تاب آوری به ترتیب ۲۸/۸± ۷۲/۱۷، ۴۶/۱± ۶۵/۳۱ و ۰۶/۱ ± ۶۵/۳۳ بود. بین افسردگی و خودشفقت ورزی و نیز افسردگی و تاب آوری رابطه معنادار آماری وجود داشت. بعلاوه نتایج رگرسیون چندگانه نشان داد که خودشفقت ورزی و تاب آوری می توانند افسردگی را پیش بینی کنند(R=۰.۶۲۷). نتیجه گیری: نتایج بیانگر اهمیت و نقش حفاظت کننده خودشفقت ورزی و تاب آوری در برابر افسردگی در پرستاران بود. لذا طراحی سیستم های مشاوره ای و برنامه های آموزش خودشفقت ورزی و تاب آوری برای کاهش مشکلات ناشی از موقعیت های پراسترس حرفه پیشنهاد می گردد.

کلیدواژه ها:

Depression ، Self-compassion ، Resilience ، Mental Health ، Nurse ، افسردگی ، خودشفقت ورزی ، تاب آوری ، سلامت روان ، پرستار