بررسی رابطه بین جهت گیری های ارزشی و فرهنگی با رضایت از کیفیت زندگی کاری پرستاران بیمارستان های وابسته به دانشگاه علوم پزشکی شیراز

زمینه و هدف: پرستاران بزرگترین گروه ارائه کننده خدمات در سیستم درمانی بوده که عملکرد آن ها می تواند تحت تاثیر کیفیت زندگی کاری و مولفه های مرتبط با آن قرار گیرد. با این ملاحظه هدف پژوهش حاضر، بررسی رابطه بین جهت گیری های ارزشی و فرهنگی با رضایت از کیفیت زندگی کاری پرستاران بیمارستان های وابسته به دانشگاه علوم پزشکی شیراز بود. روش بررسی: در این مطالعه توصیفی همبستگی، ۳۵۱ نفر از پرستاران شهر شیراز به روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه های جهت گیری ارزشی و فرهنگی ترک زاده و ثواب (۱۳۹۲) و رضایت از کیفیت زندگی کاری کریل (۲۰۰۶) بود. داده ها با استفاده از نرم افزار آماریSPSS۲۲  و آزمون های آماری t تک متغیره، تحلیل واریانس درون گروهی، تعقیب بونفرونی و رگرسیون چندمتغیره تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها: رضایت از کیفیت زندگی کاری از دیدگاه پرستاران مورد مطالعه بیشتر از سطح متوسط ولی پایین تر از حد مطلوب می باشد (۰۰۰۱/۰>p). در خصوص جهت گیری ارزشی میانگین نمره بعد اجتماعی نسبت به ابعاد مادی و معنوی و در خصوص جهت گیری فرهنگی میانگین نمره بعد فرابخشی نسبت به بعد فردی به طور معناداری بیشتر می باشد (۰۵/۰p<) ولی بین سایر ابعاد تفاوت معناداری مشاهده نشد (۰۵/۰p>). انواع جهت گیری­های ارزشی و فرهنگی به طور همزمان، پیش­بینی­کننده­ معناداری برای رضایت از کیفیت زندگی کاری می­باشند ولی توان پیش­بینی کنندگی جهت­گیری فرهنگی بیشتر است. نتیجه گیری: توسعه و تقویت جهت گیری های فرهنگی و ارزشی با توجه به تاثیری که در میزان رضایت از کیفیت زندگی کاری پرستاران دارد توصیه می شود. در این میان با توجه به اینکه جهت گیری های فرهنگی توان پیش بینی کنندگی در ارتباط با رضایت از کیفیت زندگی کاری نشان داده است می تواند در اولویت قرار بگیرد.  

کلیدواژه ها:

Value Orientation ، Cultural Orientation ، Quality of Work Life ، Satisfaction ، Nurses ، جهت گیری ارزشی ، جهت گیری فرهنگی ، رضایت از کیفیت زندگی کاری ، پرستاران