طراحی و اجرا و ارزشیابی برنامه مهارتهای ارتباطی در دانشجویان پرستاری دانشگاه علوم پزشکی شهرکرد

مقدمه: یکی از ویژگیهای اصلی برای برقراری یک ارتباط موثر، داشتن مهارتهای ارتباطی مناسب است. افزایش کیفیت مهارتهای ارتباطی از اهداف جهانی است. هدف از انجام این مطالعه طراحی، اجرا و ارزشیابی برنامه مهارتهای ارتباطی در دانشجویان پرستاری بود. روش کار: این مطالعه در شش مرحله (شش گام کرن) در دانشجویان پرستاری انجام شد. در مرحله اول و دوم به وسیله نیاز سنجی از دانشجویان از طریق فوکوس گروپ و انجام مصاحبه ها صورت گرفت و بر اساس این مرحله  گام سوم یعنی تعیین اهداف به شرح زیر مشخص شد که شامل:۱- اهمیت مهارتهای ارتباطی را بیان نمایند۲- انواع مدلهای ارتباطی را به کارگیرد ۳- سناریوهای ارتباطی مختلف در نقشهای بی تفاوتی، همدلی، همدردی اجرا نماید۴-  نحوه برنامه ریزی ارتباط در ملاقات با والدین را نمایش دهد. در مرحله چهارم برای اجرای برنامه فوق از روش­های مختلفی چون اسلاید، سناریو، و ایفای نقش به عنوان استراتژی مناسب برای رسیدن به اهداف فوق استفاده شد. این مراحل در اتاق مهارتهای بالینی دانشکده پرستاری مامایی انجام شد. در مرحله پنجم این روش به کار گرفته شد بدین صورت که سناریوهای مختلف مهارتهای ارتباطی توسط دانشجویان اجرا شد و در مرحله ششم پس از آن مهارت ارتباطی به کار گرفته توسط ۵۲ دانشجو به روش نیمه تجربی مورد ارزشیابی قرار گرفت. نتایج: نتایج نشان داد که در بدو مطالعه، میانگین نمره کل مهارت های ارتباطی دانشجویان ۳/۷۲±۵/۹۵ بود و بعد از اجرای برنامه مهارتهای ارتباطی  نمره کل دانشجویان   ۳/۰۷±۱۳/۹۲ ارتقایافت که تفاوت آماری معناداری مشاهده شد. نتیجه گیری: برنامه مهارتهای ارتباطی شیوه مناسبی برای بهبود مهارتهای ارتباطی دانشجویان پرستاری است. محققان پیشنهاد می کنند که ادغام برنامه مهارتهای ارتباطی در برنامه درسی دانشجویان پرستاری می تواند در برقراری ارتباط موثر با بیماران کمک کننده باشد.

کلیدواژه ها:

Communication Skills Program ، Nursing Student ، Kern Model ، برنامه مهارتهای ارتباطی ، دانشجویان پرستاری ، مدل کرن