بررسی نقش فنول ها بر بهبود خصلت ضد سرطان بتاکارتن به کمک افزایش جذب اشعه فرابنفش

مقدمه: محدوده عمر پوشش های آلی در مصارف محیطی به دلیل مضرات اشعه آفتاب، اکسیژن و آلاینده های اتمسفری کاهش پیدا کرده است. از طرفی تجزیه این پوشش ها و پوشش های تجدید شده، آلاینده هایی به محیط وارد می کنند. در پوشش هایی که بر پایه حلال ها هستند مانند رنگ های آلکیدی، منبع اصلی آلاینده ها، VOCها یا همان ترکیبات آلی فرار می باشند که به عنوان عوامل ابتدایی ایجاد سرطان شناخته می شوند. در این مقاله اثرات جاذب های UV فنولی بر روی افزایش جذب بتاکاروتن بررسی شده و هم چنین با استفاده از آزمون توان حیاتی((MTT توان زیستی سلول های سرطانی مورد محاسبه قرار گرفت. مواد و روش ها: طیف UV فنل ها از محلول های ۲×۱۰-۵ مولار به دست آمده و ε ترکیبات به وسیله معادله بیر-لامبرت(A=εbc) محاسبه شده است. استخراج کاروتن از هویج به وسیله اتانل و ۲- پروپانل در دمای ۶۰ºC در ۴-۲ ساعت انجام سپس، شاهد و نمونه ها به وسیله طیف سنجی UV مورد مطالعه قرار گرفته و پس از آن این محلول ها در نور آفتاب به مدت ۳۰ روز قرار گرفتند. بعد از گذر مدت گزارش شده، محلول ها دوباره به وسیله طیف سنجی UV مطالعه شدند. نهایتا برای بررسی اثر ضد سرطانی بتاکارتن در حضور جاذب های UV بر رده سلول سرطانی انسانی از روش(MTT) استفاده شد. یافته های پژوهش: بررسی ها نشان داد که حضور فنول های به کار رفته در این پروژه بر پایداری بتاکاروتن در حضور اشعه فرابنفش افزوده است. بحث و نتیجه گیری: در پژوهش حاظر، روشی جدید و مناسب در ساخت ماده ضد سرطان توام با جذب UV ارائه شد. قابلیت جذب فرابنفش در تمام نمونه ها افزایش یافت؛ بنا بر این این مواد گزینه های بسیار مناسبی برای کاربرد در داروهای ضد سرطانی به شمار می روند.

کلیدواژه ها:

phenol ، MTT ، UV Absorbing ، β-carotene ، anti-cancer ، فنل ها ، MTT ، جاذب های UV ، بتاکاروتن ، ضد سرطان