توزیع سری لگاریتمی آمیخته و کاربرد آن در مدل بندی اثر تغذیه بر بروز عارضه در بیماران دیابتی

مقدمه: مدل بندی یکی از اساسی ترین روش های تبیین متغیرهای آماری است که با استفاده از آن می توان به چگونگی توزیع متغیر پاسخ مورد نظر پی برد. توزیع آمیخته تا حدود زیادی می تواند نیکوئی برازش مدل را بهبود بخشد؛ لذا هدف از این مطالعه معرفی توزیع سری لگاریتمی آمیخته و مدل بندی اثر تغذیه بر بروز عارضه بیماران دیابتی توسط آن می باشد. مواد و روش ها: در این مطالعه پس از معرفی توزیع آمیخته سری لگاریتمی، مدل مناسب برازش داده شده به داده های مربوط به تغذیه بیماران دیابتی بررسی می گردد. در این مطالعه ۳۲ متغیر مربوط به انواع و نحوه مصرف مواد غذایی به عنوان متغیرهای مستقل و عارضه به عنوان متغیر پاسخ برای مدل بندی آماری در نظر گرفته شدند. یافته های پژوهش: نتایج مطالعه نشان داد با توجه به مقدار آماره کای دو حاصل از توزیع سری لگاریتمی آمیخته، مدل برازش داده شده با نسبت های آمیختگی ۱/۳۲ به تمام متغیرهای مستقل، مدل مناسبی می باشد. بحث و نتیجه گیری: با توجه به این که داده های مربوط به بروز عارضه بیماران دیابتی فاقد چگالی صفر می باشند و هم چنین مقایسه مقدار آماره χ^۲ حاصل از توزیع سری لگاریتمی آمیخته و توزیع پواسون آمیخته، در می یابیم که توزیع سری لگاریتمی آمیخته مدل مناسب تری به داده ها برازش می دهد.

کلیدواژه ها:

Ability to identify ، Likelihood function ، Mixture of logarithmic series distribution ، Diabet ، Nutrition ، complication ، شناسایی پذیری ، تابع درست نمایی ، توزیع سری لگاریتمی آمیخته ، دیابت ، تغذیه ، عارضه