بررسی فاکتورهای موثر بر پیش بینی اختلال روانی در بیماران تروماتیک مغزی خفیف با استفاده از مدل رگرسیون لجستیک

مقدمه: آسیب مغزی شدید می تواند افراد را مستعد ابتلاء به اختلال روانی نماید. اما در مورد آسیب تروماتیک مغزی خفیف هنوز جای بحث و بررسی وجود دارد. اهداف این پژوهش پیش بینی عوامل خطرزای اختلال روانی پس از وقوع آسیب مغزی تروماتیک خفیف می باشد. مواد و روش ها: این مطالعه کوهورت آینده نگر،  بر روی ۷۲ بیمار مبتلا به MTBI و ۷۲ نفر فرد سالم انجام شد. پس از گذشت ۶ ماه پیگیری، افراد جهت ارزیابی آزمون حافظه و دادن پاسخ به دو پرسش نامه شامل پرسش نامه سلامت روان BSI و DERS به مرکز تحقیقات ترما واقع در دانشگاه علوم پزشکی کاشان مراجعه نمودند. ریسک اختلال روانی بر حسب متغیرهای دموگرافیک محاسبه و ارزش اخباری هر یک ارائه شد. یافته­ های پژوهش: نتایج مدل رگرسیون لجستیک نشان داد که آسیب تروماتیک مغزی خفیف، شانس ابتلاء به اختلال روانی ۶ ماه پس از تروما را ۱۱ برابر افزایش می ­دهد(OR=۱۱.۲). پس از آسیب دیدگی، سطح تحصیلات(OR=۴.۲۸۷)، وضعیت اقتصادی(OR=۲.۴۹۷)، سن(OR=۱.۰۷)، شانس ابتلاء به اختلال روانی را افزایش می ­دهند. بحث و نتیجه گیری: وقوع اختلال روانی پس از TBI پیوند تنگاتنگی با عوامل دموگرافیک(سطح تحصیلات و وضعیت اقتصادی) و عوامل روان شناختی دارد. بر پایه­ اطلاعات حاصل از این مطالعه می­ توان مداخلات آموزشی، روان پزشکی و روانی را به منظور انجام اقدامات پیشگیرانه و مدیریت بهتر نشانگان اختلالات روانی در این بیماران طراحی و اولویت بخشی نمود.

کلیدواژه ها:

Traumatic braininjury ، Mental disorder ، Risk factors ، Predictivemodel ، آسیب تروماتیک مغزی ، اختلال روانی ، عوامل خطر زا ، مدل پیش بینی کننده