بررسی آزمایشگاهی اثر جریان ورودی و عمق پایاب بر آبشستگی پایین دست سر ریز کلید پیانویی نوع A
محل انتشار: بیستمین کنفرانس هیدرولیک ایران
سال انتشار: 1400
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 421
فایل این مقاله در 9 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
IHC20_131
تاریخ نمایه سازی: 6 آذر 1400
چکیده مقاله:
یکی از عمده ترین عوامل آسیب سازه های هیدرولیکی، وقوع پدیده آبشستگی موضعی است. با توجه به اینکه طراحی ایمن و اقتصادی سازه هایهیدرولیکی که در مسیر جریان قرار دارند مستلزم تخمین مناسبی از حداکثر عمق آبشستگی است، لذا مطالعه و بررسی آبشستگی موضعی الزامی بهنظر می رسد. در این تحقیق، آبشستگی پایین دست سرریز کلیدپیانویی ذوزنقه ای در شرایط جریان آزاد مورد توجه بوده است. بدین منظور مدلآزمایشگاهی از این نوع سرریز ساخته و در یک فلوم آزمایشگاهی به طو ل ۱۰، عرض ۷۵ / ۰ و ارتفاع ۸ / ۰ متر و در شرایط هیدرولیکی مختلف با تغییر دبی و عمق پایاب مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج تحقیق نشان داد که با گذشت زمان، ابعاد پروفیل آبشستگی و ارتفاع پشته رسوبی پایین دست حفرهآبشستگی افزایش می یابد. نرخ روند افزایشی این پارامترها با گذشت زمان، کاهشی است. طوری که عمده تغییرات در ۲۰ درصد زمان اولیه آزمایشرخ میدهد. در ابتدا گسترش عمقی حفره آبشستگی و پس از گذشت حدود ۳۰ درصد از زمان آزمایش، گسترش طولی حفره آبشستگی مشاهدهشد. افزایش ۵ / ۶۲ و ۱۲۵ درصدی عمق پایاب، به ترتیب کاهش ۵ / ۳۰ و ۳۲ / ۴۷ درصدی عمق آبشستگی را نشان داد. با افزایش ۳ / ۳۳ درصدی دبی در عمق های پایاب ۸ ، ۱۳ و ۱۸ سانتیمتر، عمق آبشستگی به ترتیب به میزان ۸۶ / ۳۰ ، ۶۶ / ۵۲ و ۷ / ۶۱ درصد افزایش می یابد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
الناز بداغی
دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی عمران آب و سازه های هیدرولیکی، دانشکده عمران و محیط زیست، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایرا ن
چنور عبدی چوپلو
دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی عمران آب و سازه های هیدرولیکی، دانشکده عمران و محیط زیست، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایرا ن
مسعود قدسیان
استاد هیدرولیک، دانشکده مهندسی عمران و محیط زیست و پژوهشکده مهندسی آب، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران