طراحی شبکه توزیع استوار با در نظر گرفتن عدالت در توزیع محصولات تحت شرایط عدم قطعیت فازی (مطالعه موردی: استان تهران)

طراحی شبکه توزیع از جمله اقدامات مهمی است که باید توسط مدیریت زنجیره تامین اتخاذ شود. تصمیمات مرتبط با طراحی شبکه توزیع همواره در شرایط وقوع ریسک های مختلف و به ویژه عدم قطعیت اتخاذ می شوند، از این رو نیاز است که روشی نظام مند به منظور مقابله با چنین ریسک هایی به کار گرفته شود. در این پژوهش یک شبکه توزیع رو به جلو و پنج سطحی با هدف حداقل کردن هزینه های کل، مجموع اثرات زیست محیطی و برقراری عدالت اجتماعی از طریق حداقل کردن حداکثر کمبود محصولات در مناطق مشتری در نظر گرفته شده است. همچنین مساله تحت شرایط عدم قطعیت فازی مدلسازی شده است که نتایج خروجی حاصل از حل هر دو مدل قطعی و غیرقطعی مقایسه شده اند. لازم به ذکر است که روش برنامه ریزی استوار امکانی به منظور مقابله با عدم قطعیت به کار گرفته شده است. در مدل استوار ارائه شده پارامترها به صورت اعداد فازی در نظر گرفته شده اند و همچنین سطوح اطمینان بهینه نیز به کمک روش بهینه سازی استوار تعیین شده اند. از سوی دیگر به منظور کسب اطمینان از عملکرد و اعتبار مدل ارائه شده، یک مطالعه موردی بر مبنای دنیای واقعی به مدل ریاضی اعمال شده است و نتایج با خروجی های حاصل از شبیه سازی مساله مقایسه شدند. نتایج حاکی از این است که در نظر گرفتن عدم قطعیت در شبکه توزیع در کوتاه مدت منجر به افزایش هزینه ها می گردد اما در طولانی مدت سبب افزایش آمادگی شبکه توزیع در برابر ریسک ها و کاهش هزینه ها به خصوص هزینه های مواجهه با ریسک، فروش از دست رفته و نگهداری از موجودی می شود.

کلیدواژه ها:

طراحی شبکه زنجیره تامین ، برنامه ریزی فازی ، عدم قطعیت فازی ، بهینه سازی استوار ، شبیه سازی فازی