تغییر در ویژگیهای رشدی، بیوشیمیایی و جذب عناصر غذایی Salvia officinalis L. در پاسخ به سطوح مختلف نیتروژن

با هدف بررسی اثر سطوح مختلف نیتروژن (صفر، ۷۰، ۱۴۰ و ۲۱۰ میلیگرم بر لیتر) بر برخی ویژگیهای رشدی، بیوشیمیایی، جذب عناصر غذایی (نیتروژن، فسفر و پتاسیم) و بازده اسانس در گیاه دارویی مریم گلی (Salvia officinalis L.) در شرایط کشت هیدروپونیک، آزمایشی گلدانی بر پایه طرح کاملا تصادفی در ۴ تکرار در گلخانه تحقیقاتی دانشگاه فردوسی مشهد در سال ۱۳۹۸ انجام شد. نتایج مقایسه میانگین داده ها نشان داد که با افزایش سطح نیتروژن ویژگیهای رشدی گیاه افزایش یافت، به طوری که سطح ۲۱۰ میلیگرم بر لیتر نیتروژن نسبت به عدم کاربرد آن بهترتیب سبب کاهش ۵۴.۱۹، ۷۲.۵۹، ۳۹.۴۹، ۸۲.۵۲، ۴۲/۵۱، ۲۷۲.۲۰، ۷۱.۴۶، ۹۵.۱۷، ۹۰.۳۱، ۸۲/۹۵، ۹۲.۳۰ و ۸۳.۴۶ درصدی قطر ساقه، تعداد شاخه فرعی، گره و برگ، طول میانگره، طول و عرض برگ، وزن تر و خشک ساقه، وزن تر و خشک اندام هوایی و نسبت وزن خشک اندام هوایی به وزن خشک ریشه شد. کاربرد ۲۱۰ میلیگرم بر لیتر نیتروژن بهترتیب سبب افزایش ۵۷/۹، ۶/۲۶۶ و ۸۷/۱۴ درصدی محتوای نسبی آب برگ، پرولین و بازده اسانس و کاهش ۳۰.۴۵ و ۵۱.۵۱ درصدی نشت الکترولیت و مالون دیآلدئید نسبت به عدم کاربرد نیتروژن شد. همچنین پایین ترین سطح نیتروژن بهترتیب سبب کاهش ۳۲.۶۵، ۸۵.۱۳ و ۵۶.۸۹ درصدی پتاسیم، فسفر و نیتروژن نسبت به بالاترین سطح نیتروژن شد. نتایج این آزمایش نشان داد که سطوح مختلف نیتروژن می تواند بر رشد و میزان اسانس مریم گلی تاثیرات متفاوتی داشته باشد. براساس یافته های پژوهش حاضر، کاربرد ۲۱۰ میلی گرم بر لیتر نیتروژن به واسطه بهبود صفات مورد مطالعه برای کشت و کار مریم گلی پیشنهاد می شود.

کلیدواژه ها:

پرولین ، تعداد برگ ، مالون دی آلدئید ، بازده اسانس