بررسی اثر پیش تغذیه عصاره ی آبی تمبر هندی (Tamarindus indica) بر حجم سکته مغزی و ارزیابی اختلالات نورولوژیکی در مدل جانوری رت

 مقدمه: ایسکمی مغزی یکی از شایع ترین علل مرگ و میر در دنیاست و یک نقص کانونی مغزی است که به طور ناگهانی و در اثر کاهش خون رسانی به بافت مغز پدید می آید. هدف از این مطالعه بررسی ارتباط بین پیش تغذیه عصاره آبی تمبر هندی و حجم سکته مغزی و اختلالات نورولوژیکی در مدل سکته مغزی در موش صحرایی می باشد. مواد و روش ها: در این مطالعه تجربی ۳۵ موش صحرایی نر نژاد ویستار به ۵ گروه (۷ تایی) تقسیم شدند، گروه کنترل ( تیمار با آب مقطر+ القای ایسکمی)، سه گروه آزمایشی (تیمار با عصاره آبی تمبر هندی با دوز های ۷۵،۵۰ و۱۰۰ میلی گرم  بر کیلو گرم + القای ایسکمی) و گروه شم (آب مقطر و عدم القای ایسکمی). تیمار به مدت ۳۰ روز، به صورت خوراکی و از طریق گاواژ صورت گرفت. القای ایسکمی از طریق انسداد شریان مغزی میانی به روش لونگا و همکاران صورت گرفت. داده های مربوط به میزان آسیب بافتی با استفاده از آزمون آنوا وارزیابی اختلالات نورولوژیکی توسط آزمون من ویتنی تجزیه و تحلیل شدند. یافته های پژوهش: پیش تغذیه با عصاره تمبر هندی سبب کاهش حجم سکته مغزی کل، در دوز ۷۵ میلی گرم بر کیلوگرم (۱۶/۱۰±۶/۱۵۵)، ۱۰۰ میلی گرم بر کیلوگرم (۳۳/۱۶±۸۳/۸۸) نسبت به گروه کنترل (۴۵/۳±۶۶/۲۲۵) گردید(p=۰/۰۰۰). هم چنین عصاره سبب کاهش امتیاز نقص های نورولوژیک در دو گروه دریافت کننده دوز ۷۵ و۱۰۰ میلی گرم بر کیلوگرم نسبت به گروه کنترل گردید. بحث و نتیجه گیری: نتایج نشان داد که مصرف عصاره تمبر هندی می تواند در کاهش علائم سکته مغزی ایسکمیک موثر باشد.  

کلیدواژه ها:

Cerebral ischemia ، Neurological disorders ، Tamarindus indica aqueous extracts ، ایسکمی مغزی ، اختلالات نورولوژیک ، عصاره ی آبی تمبر هندی