تعیین PSF و SP از طریق PDD برای انرژی های مگا ولتاژ

 مقدمه: در پرتو درمانی برای محاسبه دوز جذبی بیمار، از پارا متر هایی نظیر درصد دوز عمقی (PDD)، نسبت بافت- هوا (Tissue Air Ratio)، فاکتور پراکندگی ماکزیمم (PSF) و ... استفاده می شود. در اندازه گیری TAR در انرژی های درمانی مشکلاتی وجود دارد و اندازه گیری آن به علت وجود آلودگی الکترونی همراه با فوتون دقیق نیست. هدف از انجام این مطالعه به دست آوردن فرمولی برای محاسبه TAR از طریق PDD و سپس اندازه گیری سایر کمیت های دزیمتری هم چون SP و PSF است. مواد و روش ها: به کمک دزیمتر، PDD عمق های مختلف درمان برای میدان های cm۲ ۵ × ۵ تا cm۲ ۴۰ × ۴۰ اندازه گیری شد. با اندازه گیری TAR برای تمام میدان های درمانی در عمق مرجع ( cm۱۰) و به کمک نرم افزار Tbl Curve یک رابطه تحلیلی برای TAR در انرژی های فوتونی  MV۶ و  MV۱۸ به دست آمد. با استفاده از این رابطه، سایر پارامترهای درمان محاسبه گردید. یافته های پژوهش:  PSFمقادیر بزرگ تر از یک داشت که این مقادیر برای انرژی MV۶ بین ۰۳/۱ تا ۱۸/۱و برای انرژی  MV۱۸ بین ۰۱/۱ تا ۱۰/۱ تغییر می کرد. PSF و SP هر دو با افزایش اندازه ی میدان افزایش یافتند، اما با تغییر انرژی، تغییر قابل ملاحظه و منظمی نداشتند.   بحث و نتیجه گیری: توافق خوبی بین مقادیر محاسبه شده از فرمول و مقادیر گزارش شده در کار های قبلی وجود دارد. با تعیین PDD در درمان های مگا ولتاژی، محاسبه TAR، PSF و  SP امکان پذیر و ساده می شود. استفاده از این فرمول از تکرار اندازه گیری ها و فشار بار کاری روی دستگاه شتاب دهنده جلوگیری می نماید.  

کلیدواژه ها:

Ionization chamber ، Accelerator ، Phantom scatter factor ، Peak scatter factor ، اتاقک یونش ، شتاب دهنده ، فاکتور پراکندگی از فانتوم ، فاکتور پراکندگی ماکزیمم