بررسی اثر تمرینات توان بخشی ورزشی بر سندرم متقاطع فوقانی بیماران جراحی بای پس عروق کرونر

مقدمه: با توجه به اهمیت وضعیت بدنی صحیح و ارتباط وضعیت بدنی نامناسب با دردهای قفسه سینه و کمربند شانه ای، هدف از این تحقیق تاثیر یک دوره تمرین توان بخشی ورزشی بر سندرم متقاطع فوقانی بیماران جراحی بای پس عروق کرونر است. مواد و روش ها: جامعه آماری پژوهش حاضر، تمامی بیماران جراحی بای پس عروق کرونری مرد ۷۰-۴۴ ساله بیمارستان حضرت ولیعصر(عج) قم که دارای سندرم متقاطع فوقانی بودند. نمونه های آماری این تحقیق شامل ۳۰ نفر(گروه تجربی ۱۰ نفر، گروه شاهد ۱۰ نفر و گروه آزمون ۱۰ نفر) از این بیماران که به صورت تصادفی جهت شرکت در تحقیق انتخاب شدند. برای گروه آزمون یک روز قبل از عمل جراحی و ۸ هفته بعد از عمل جراحی و در گروه شاهد و تجربی ۸ هفته پس از عمل جراحی و ۸ هفته پس از آزمون اول، آزمون­ های مرتبط با تحقیق گرفته شد. روش ­ های آمار استنباطی تی وابسته، ویلکاکسون و تحلیل کوواریانس جهت تحلیل داده­ ها به کار گرفته شد. یافته ­های پژوهش: با توجه به نتایج به دست آمده در گروه تجربی، تمرینات برای عارضه کایفوزیس و سر به جلو تاثیر مثبت و معناداری داشته(P<۰.۰۵) و در عارضه شانه به جلو تاثیر مثبتی داشته اما معنادار نبوده است. در گروه آزمون، برای عارضه کایفوزیس، سر به جلو و شانه به جلو سمت چپ تاثیر مثبتی داشته و معنادار بوده(P<۰.۰۵) اما در عارضه شانه به جلو سمت راست تاثیر مثبتی داشته اما معنادار نبوده است. بحث و نتیجه ­گیری: در پژوهش حاضر، تمرینات ترکیبی با استفاده از حرکات تقویتی ایزومتریک، تراباند و حرکات کششی در اصلاح عارضه زاویه سر به جلو، کایفوزیس، شانه به جلو در بیماران بای پس عروق کرونر موثر می باشد.  

کلیدواژه ها:

Sport ، Upper crossed syndrome ، Coronary artery bypass ، توان بخشی ورزشی ، سندرم متقاطع فوقانی ، بای پس عروق کرونر