بررسی درستی انتساب تناسخ به سهروردی و زکریای رازی با تکیه بر آثار
سال انتشار: 1393
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 155
فایل این مقاله در 20 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_IPHD-9-14_001
تاریخ نمایه سازی: 1 آذر 1400
چکیده مقاله:
تناسخ در میان فیلسوفان مسلمان پایگاه مستحکمی نداشته و پیروان این اندیشه همواره جزء کمترین بوده اند. در این میان رویکرد دو فیلسوف و اندیشمند ایرانی بیش از همه مورد توجه قرار گرفته است؛ یکی پایه گذار حکمت اشراق و دیگری پزشک و فیلسوف ری. نقش زکریای رازی به عنوان نماینده و یکی از طلایه داران انگاره تناسخ در اندیشه اسلامی جلوه کرده است و اهمیت جایگاه سهروردی از جهت برداشت های گوناگون از سخنان او و در نتیجه نسبت های مختلف به اوست. نتیجه بازنگری به آثار این دو اندیشمند و مقایسه میان آن ها، تایید انتساب تناسخ به رازی و تاکید بر عدم پذیرش آن توسط شیخ اشراق است. رازی بر اساس مبانی فلسفه خویش، برای نفوس حیوانی تناسخ صعودی و نیز برای نفس انسانی یکی از دو نوع تناسخ متشابه و نزولی را به صورت مانعهالخلو می پذیرد. در مقابل سهروردی پس از ضعیف خواندن دلایل طرف های نزاع، با ابتکار در ارائه طرح نوینی از معاد جسمانی مبتنی بر پذیرش عالم مثال، از این طریق انگیزه های پذیرش تناسخ را از میان برمی دارد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
سیدمرتضی حسینی شاهرودی
دانشگاه فردوسی مشهد
امیر راستین
دانشجوی دکتری فلسفه و حکمت اسلامی دانشگاه فردوسی مشهد