بررسی عوامل موثر در تعرض مردم به پلیس

مقاله حاضر، در صدد بررسی عوامل موثر در تعرض به ماموران نیروی انتظامی است، این مقاله در واقع برگرفته از یک کار تحقیقی میدانی است که نویسنده در سال ۱۳۸۴ برای یکی از مراکز تحقیقات نیروی انتظامی به انجام رسانده است. به طور کلی محقق ضمن بررسی نظرات اندیشمندان درباره موضوع خشونت و ارائه ابعاد مفهومی تعرض به پلیس به طور موشکافانه مدلی را به تصویر می ­کشد، که در جهت تبیین عوامل موجبه گام برمی­ دارد. با کاربرد روش پیمایش و با استفاده از تکنیک پرسشنامه بر روی ۱۰۲۳ نفر از شهروندان تهرانی بالای ۱۸ سال که از طریق نمونه­ گیری خوشه­ ایی با سطح خطای ۵ درصد و ضریب اطمینان ۹۵ درصد انتخاب شده­اند، اطلاعات مورد نیاز جمع­ آوری گردید. همچنین جهت سنجش روایی شاخص­ ها از ضریب آلفای کرونباخ با دامنه صفر تا یک استفاده شده است. در تحلیل اطلاعات و آزمون فرضیه­ های تحقیق در گام اول (تحلیل دو متغیره) از ضرایب کی­دو، کرامر (در سطح سنجش اسمی- ترتیبی)، تا او بی­کندال و سامرز (در سطح سنجش ترتیبی- ترتیبی) و در گام دوم (تحلیل چند متغیره) از تحلیل رگرسیونی استفاده شده است. یافته­ های تحقیق نشان می­ دهد که در گام اول میزان و نوع تعرض به پلیس با متغیرهایی همچون میزان محرومیت نسبی مخاطبان، نوع تعامل ماموران با مخاطبان، میزان اعتماد مخاطبان به پلیس، انگیزه­ های شغلی ماموران و نیز زمان و مکان تعرض، رابطه معنی داری را نشان می­ دهد. در گام دوم آزمون فرضیه ­ها با بهره­ گیری از تحلیل رگرسیون ضمن صحت معنادار بودن روابط بین متغیرهای مستقل و وابسته مشخص شد که در مجموع ۲۲ درصد از واریانس و تغییرات تعرض به پلیس به عنوان متغیر وابسته تبیین شده است، که در این میان، متغیر اعتماد مخاطبان به پلیس با بتای ۳۹/۰- بیشترین میزان تاثیرگذاری را به خود اختصاص داده است.