نقش ادراک دلبستگی دوران کودکی، کنش وری خانواده و سبک های اسنادی بر اضطراب اجتماعی

پژوهش حاضر با هدف شناخت نقش دلبستگی دوران کودکی، کنش‎وری خانواده و سبک های اسنادی در اضطراب اجتماعی دانشجویان انجام شد. ۷۰۰ دانشجو به روش نمونه برداری چند مرحله ای خوشه ای از دو دانشگاه پیام نور و آزاد بیرجند انتخاب شدند و ارزشیابی دلبستگی به هر والد (هازان و شیور، ۱۹۸۶)، مقیاس ارزیابی سازش پذیری و پیوستگی خانواده (السون، پرتنر و لاوی، ۱۹۸۵)، پرسشنامه سبک اسنادی (پترسون و سلیگمن، ۱۹۸۴) و مقیاس اضطراب اجتماعی (واتسون و فرند، ۱۹۶۹) را تکمیل کردند. یافته ها نشان دادند سبک های اسنادی، دلبستگی ناایمن به مادر و پیوستگی با خانواده به طور مستقیم پیش بینی کننده اضطراب اجتماعی هستند. همچنین، دلبستگی به والد از طریق پیوستگی و اسناد موفقیت بر کاهش و افزایش اضطراب اجتماعی مسیرهای معناداری نشان دادند. با توجه به یافته های این پژوهش می توان دریافت که پیوستگی اعضای خانواده و اسناد موفقیت باعث کاهش اضطراب اجتماعی و ناایمنی به مادر و اسناد شکست موجب افزایش اضطراب اجتماعی می شوند.

کلیدواژه ها:

دلبستگی به والد ، کنش وری خانواده ، سبک های اسنادی ، اضطراب اجتماعی