روش های تربیت اجتماعی از منظر اسلام (۷ سال اول کودکی )

انسان، موضوع تربیت است. یکی از مهمترین ابعاد تربیتی انسان، تربیت اجتماعی است. برای تربیت اجتماعی نیز بهترین دوران، دوران کودکی است. زیرا این دوران زمان و فرصتی بسیار مناسب برای انواع یادگیری های اجتماعی است و روند اجتماعی شدن در سالهای کودکی از سرعت بیشتری برخوردار است. انسان به عنوان کاملترین دین، بهترین منبع برای استخراج و استنباط مبانی، اصول و روشهای تربیت کودک است. بر این اساس هدف این پژوهش تعیین روشهای تربیت اجتماعی کودک بر اساس آموزه های دین اسلام است. پس از تحقیق و جستجو در منابع موجود که با روش توصیفی - تحلیلی صورت پذیرفته است، بر مبنای نتیجه بدست آمده، بهتر است تربیت در ۷سال اول زندگی در بعد اجتماعی، متناسب با نیازهای جسمی- روحی و ذهنی کودک باشد، از آنجایی که پرورش اجتماعی در ۷ سال اول بر مواد و محتویات ملموس، عینی، متحرک و تقلیدی استوار است، بنابراین ضروریست از محیط مساعد، متن، وسایل، و مربیانی که حائذ اخلاق اجتماعی هماهنگ با ارکان و اصول اسلامی هستند بهره گرفت. تنها در این صورت است که رفتار اجتماعی کودک با دیگران شکل گرفته و با گذر از مراحل تکوین، منطبق با اهداف اسلامی تکامل می یابد.

کلیدواژه ها:

آموزش ، اصول ، اسلام ، تربیت ، تربیت اجتماعی