مقایسه تاثیر گاز انتونوکس با لیدوکائین بر علائم حیاتی حین برش و ترمیم اپی زیاتومی زنان نخست زا : یک کارآزمایی بالینی تصادفی شده

مقدمه: زایمان حادثه ای بالقوه تنش زا است. تنش و اضطرابی که مادر در حین زایمان به خصوص در موارد نیاز بهاپیزیاتومی تجربه میکند، با تحریک اعصاب سمپاتیک منجر به بروز تغییراتی در علائم حیاتی می شود که می توانداثرات نامطلوبی بر سلامت مادر و نوزاد داشته باشد؛ لذا مطالعه حاضر با هدف مقایسه گاز انتونوکس با لیدوکائین برعلائم حیاتی حین برش و ترمیم اپیزیاتومی زنان نخست زا انجام شد.روشکار: این مطالعه کارآزمایی بالینی در سال ۱۳۹۴ بر ۱۲۰ زن باردار نخست زا انجام شد. در گروه مداخله، گازانتونوکس از ۲ دقیقه قبل از برش و ترمیم اپیزیاتومی داده شد و بعد از اتمام برش و ترمیم قطع می شد. در گروهکنترل طبق روش معمول از ۵ میلی لیتر لیدوکائین ۲ % قبل از برش و ترمیم اپیزیاتومی استفاده شد. علائم حیاتیقبل و بعد از برش و ترمیم اپیزیاتومی با استفاده از دستگاه پالس اکسی متر مورد بررسی و مقایسه قرار گرفت.تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه ۲۲) و آزمون های منویتنی و کای دو انجام شد.میزان p کمتر از ۰۵ / ۰ معنی دار در نظر گرفته شد.یافته ها: بین میزان نبض، درصد اشباع اکسیژن شریانی قبل و بعد از برش و ترمیم اپیزیاتومی، میزان تنفس بعد ازبرش و قبل از ترمیم اپیزیاتومی و میزان فشارخون سیستول و دیاستول قبل و بعد از برش و ترمیم اپیزیاتومی دردو گروه تفاوت معنی داری وجود نداشت (p>۰/۰۵). در دو گروه بین میزان تنفس قبل از برش و بعد از ترمیماپیزیاتومی، تفاوت معنی داری وجود داشت (p>۰/۰۵). این میزان در گروه انتونوکس بیشتر از لیدوکائین بود. میزانفشار خون دیاستول قبل و بعد از برش اپیزیاتومی تفاوت معنی داری داشت (p<۰/۰۵)، بدین معنا که در گروهانتونوکس کمتر بود. هیچگونه عوارض جانبی مشاهده نشد.نتیجه گیری: گاز انتونوکس همانند لیدوکائین در صورت استفاده صحیح، هیچگونه اثرات جانبی بر علائم حیاتی مادر ندارد.