رابطه دانش فراشناختی و میزان اثربخشی تدریس اعضای هیات علمی دانشگاه های دولتی

هدف پژوهش حاضر، تعیین رابطه دانش فراشناختی و تدریس اثربخش اعضای هیات علمی دانشگاه های دولتی شهر اصفهان در سال تحصیلی ۸۸-۸۷ است. این پژوهش از نوع توصیفی-همبستگی بود و آزمودنی ها ۸۲ عضو هیات علمی که از طریق نمونه گیر طبقه ای نسبی و ۸۲۰ دانشجو انتخاب شده بودند. ابزارها عبارت بود از پرسشنامه آگاهی فراشناختی که میان اعضای هیات علمی از طریق نمونه گیری طبقه ای نسبتی توزیع گردید، و پرسشنامه نشانگرهای تدریس اثربخش که توسط دانشجویان اعضای هیات علمی حاضر در نمونه توزیع شد. یافته ها حاکی از همبستگی معنا دار بین دانش فراشناختی و تدریس اثربخش است. نتایج همبستگی بین مولفه های دانش فراشناختی و تدریس اثربخش با عوامل مردم شناختی سن و سنوات تدریس معنا دار نبود(۰۵/۰P>). همچنین تفاوت بین مرتبه های علمی در هر دو مولفه دانش فراشناختی و تدریس اثربخش معنا دار نبود(۰۵/۰P>). یافته های حاصل از تجزیه و تحلیل رگرسیون نیز نشان داد که مولفه دانش فراشناختی به همراه خرده مقیاس های آن با هم می توانند ۰۲۲/۰ درصد واریانس تدریس اثربخش را تبیین کنند.

کلیدواژه ها:

دانش فراشناختی ، تدریس اثربخش ، اعضای هیات علمی ، دانشجویان ، دانشگاه