عوامل موثر و راهکارهای مدیریتی ترافیک شهری

یکی از چالش های اساسی برنامه ریزی شهری در اواخر قرن بیستم، رشد میزان ترافیک بوده که دستیابی به توسعه شهری پایداررا تحت تاثیر قرار داده است؛ چرا که شبکه حمل و نقل نه تنها در جا به جایی کالا و مسافر بلکه بر روند توسعه نیز تاثیرگذاراست. با افزایش تعداد خودروها، خیابان های بیشتری در شهرها احداث و تعداد زیادتری نیروی پلیس راهنمایی و رانندگیبکارگیری شد؛ چراغ های راهنمایی و رانندگی افزایش داده شد و دوربین های کنترل ترافیک و دیگر ابزار کاربردی مورد استفادهقرار گرفت. این شرایط تا جایی ادامه یافت که مسئولان شهری مجبور شدند در داخل محدوده شهری اتوبان احداث کنند؛ امااین اقدامات نیز نتوانست گرههای ترافیکی شهر را به صورت کامل باز کند؛ هرچند دیگر شهروندان به ماندن در کلاف پر و پیخخم ترافیک عادت کرده اند، اما حل بحران ترافیک نیازمند اراده جدی مدیران و آموزشهای شهروندی در قالب فعالیت هایاجتماعی- فرهنگی است. هدف اصلی پژوهش حاضر عوامل موثر و راهکارهای مدیریتی ترافیک شهری با روش توصیفی میباشد. نتایج پژوهش نشان می دهد. طراحی و اجرای دقیق پروژه های ترافیکی یک گام موثر در این زمینه می باشد و با اجرایصحیح آن باید شاهد کاهش ترافیک شهری باشیم و لازم است نهایت ظرفیت های درون سازمانی در طراحی و اجرای پروژههای ترافیکی مورد استفاده قرار گیرد. و می توان گفت در این میان توجه به توسعه حمل و نقل عمومی به عنوان نبض حیاتشهرها و تعیین راهبردهایی برای کنترل و مدیریت ترافیک اهمیت دوچندانی دارد. مهمترین عامل در کنترل ترافیک برقراریارتباط با کاربر راه و اطمینان از انتقال پیام مدیریت راه به وی است. به عنوان مثال با ایجاد تعداد کافی تابلو هدایت مسیر باابعاد، رنگ، فونت، درخشندگی و موقعیت مناسب باید بتوان مسیر پیش رو را به رانندگان معرفی کرد تا مانع از دنده عقب گرفتنبه دلیل عبور از یک خروجی بزرگراه شد.

کلیدواژه ها:

مدیریت ترافیک ، برنامه ریزی ، کنترل ترافیک شهری ، کلانشهرها