مدیریت فرایند در سامانه های فوق مقیاس وسیع

امروزه مدیریت فرآیندها از کلیدی ترین و زیر بنایی ترین مولفه هایی است که در رشد، پیشرفت و تعالی هرسازمان نقش به سزایی داشته و در استانداردهای مختلف کیفیت بر آن تاکید شده است. سیستم فوق مقیاسوسیع، یک سیستم یکپارچه از سیستم هایی است که معمولا دارای دغدغه های متداخل زیادی هستند. هنگامیکه اندازه سیستمی از سیستم ها رشد کرده و تعامل پذیری بین زیرسیستم های آن افزایش پیدا می کند، یکپارچهسازی مقیاس پذیر و پویای زیرسیستم ها به چالش اساسی یک فرایند تبدیل خواهد شد. در این فرایند یکپارچهسازی، هر یک از زیرسیستم ها دامنه مخصوص به خود را داشته و هر دامنه ممکن است خط مشی های مستقلیداشته باشد. مدیریت درست فرایندها منجر به بهبود سازمانی شده و در نهایت افزایش سود، کاهش هزینه ها وافزایش نرخ پاسخگویی را به دنبال دارد. مدیریت فرایندها شامل فعالیت های متعددی از جمله شناسایی، طراحی،تصدیق و صحه گذاری، اندازه گیری و کنترل فرایندها می باشد. در این بین اندازه گیری فرایندها موضوعی استکه از اهمیت بیشتری برخوردار است به طوری که به دغدغه روز مدیران در صنایع تولیدی و صنایع دفاعی تبدیل شده است. روش های گذشته اندازه گیری فرایندها از موضوع اثر بخشی و کارایی فرایندها غافل بوده است. اگرسازمانی به نگرش فرآیندی توجه داشته و ماموریت خود را در قالب فرآیندهای به هم مرتبط انجام دهد همیشهبایستی به اثربخشی و کارآیی فرآیندهای خود که دو شاخص اصلی هر فرآیند تلقی می شوند، توجه داشته باشد.توجه به بحث مقیاس در سامانه های امروزی که ما را به سمت سامانه های فوق وسیع سوق می دهد، بسیار تاملبرانگیز است. سامانه های با مقیاس فوق وسیع دارای ویژگی هایی هستند که باعث می شوند رویکرد فعلی روش های مهندسی نرم افزار نتوانند پاسخگوی نیازمندی های توسعه آنها باشند. این ویژگی ها عمدتا ناشی از مقیاساین گونه از سامانه ها است، که چالش های جدی را فراروی توسعه آنها ایجاد می کند. در این مقاله قصد داریماین چالش ها را مورد بررسی قرار داده و راهکارهایی را برای حل آن ها در نظر بگیریم.

کلیدواژه ها:

فوق مقیاس وسیع ، سامانه ، فرایند ، یکپارچه سازی ، چالش ها و راهکارها