پیش بینی خود کارآمدی تحصیلی از طریق اهداف پیشرفت دانشجویان دانشگاه فرهنگیان فارس

هدف از پژوهش حاضر نقش پیش بینی خود کارآمدی تحصیلی از طریق اهداف پی شرفت دان شجویان بود. این پژوهش از نظر هدف کاربردی و از نظر ماهیت و روش از نوع همبستگی بود. جامعه آماری شامل تمامی دانشجویان دان شگاه فرهنگیان فارس بود که بااستفاده از روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای، تعداد ۱۵۰ نفر از دانشجویان انتخاب گردید. نمونه مورد بررسی از طریق پرسشنامه اهداف پیشرفت الیوت و مک گریگور، پرسشنامه خودکارآمدی شرر و همکاران مورد سنجش قرار گرفتند. داده های گردآوری شده در دو سطح مورد تجزیه و تحلیل (آمار توصیفی و آمار استنباطی) قرار گرفت. در سطح آمار توصیفی از میانگین و انحراف معیار و در سطح آمار استنباطی از آزمون معنیداری ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چند متغیره به روش همزمان استفاده گردید.نتایج نشان داد که بین اهداف پیشرفت باخودکارآمدی تحصیلی رابطه معنیداری وجود دارد .در بین ابعاد اهداف پیشرفت جهت گیری تسلط -گرایش و عملکرد - گرایش به طور مثبت و معناداری قادر به پیش بینی خودکارآمدی تحصیلی می باشند.

کلیدواژه ها:

خودکارآمدی تحصیلی ، اهداف پیشرفت ، دانش آموزان