تضمین جمعی جبران خسارت؛ تاملی بر تدارک غیر شخصی زیان

امرزوه با توجه به گستردگی الزامات خارج از قرارداد، التزام اشخاص حقیقی به جبران خسارت، به جهت ظرفیت و امکانات محدود ایشان، نمی تواند هدف مسوولیت مدنی و تدارک مطلوب خسارات را محقق نماید از این حیث با عنایت به اینکه مسوولیت مدنی خاستگاه اجتماعی دارد، استفاده از ظرفیت نهادهای عمومی و جمعی جبران به منظور جبران کامل زیان راهگشا خواهد بود. اما به همان اندازه که خروج از مبانی مسوولیت مدنی و توجه صرف به جبران خسارات، متضمن امنیت روانی زیان دیدگان است، کنار گذاشتن مسوولیت های فردی می تواند در تدارک مناسب قاطبه ی زیانها اخلال ایجاد کند، لذا نظم و نسق بخشیدن به این حوزه با پیشگامی متصدیان بیمه ای و صندوق های جامعی همچون صندوق بیمه همگانی حوادث طبیعی که در سال ۱۳۹۹ حیات قانونی یافته است، این امکان را فراهم می آورد تا ضمن کنار گذاشته شدن نهادهای موازی، بستر مراجعه مستقیم زیان دیدگان به متکفلین بالا دستی و جمعی جبران بیش از پیش مسجل و منسجم تر گردد. چه اینکه بدیهی است نمی توان بار جبران مطلق خسارات، حوادث و یا فجایع را بر دوش نهاد یا صندوقی خاص که دارای کارکردی به خصوص و محدود است (مانند بیت المال و یا مدیریت بحران و ..)، نهاد و یا اینکه برخی از متکفلین را به عنوان مرجع عام جبران جمعی خسارات برگزار نمود.

کلیدواژه ها:

تضمین جمعی ، صندوق های جبران خسارات ، جبران حوادث