بررسی تاثیر تخصیص منابع بانکی و آزادی تجاری بر ارزش افزوده بخش صنعت در ایران

با گسترش فرایند صنعتی شدن توان تولیدی و ارزش افزوده کشور را می توان افزایش داد و اقتصادی توانمند و پویا با قابلیت پاسخگویی به الزامات ناشی از تامین نیازهای جمعیتی مانند اشتغال و درآمد مناسب برای نسل جوان را برنامه ریزی کرد. از سویی دیگر، با این شرایط می توان تقاضای فزاینده در بازار داخلی را تامین نمود و موجب نفوذ در بازارهای تجاری جهان در عرصه ی رقابت شدید بین المللی شد و وابستگی اقتصاد به درآمدهای نفتی را کاهش داد.صنعتی شدن به تنهایی توانایی رشد اقتصادی را ندارد. دگرگونی ساختار اقتصادی، تحول تکنولوژیکی، توسعه ی اجتماعی- فرهنگی و تغییر در بنیادهای مدیریتی و تکنیکی، در کنار صنعتی شدن، رشد سریع اقتصادی را به همراه خواهد داشت. همه ی کشورها قابلیت صنعتی شدن دارند، مشروط به اینکه ساختار صنعتی مناسب را فراهم نمایند.از سویی تامین مالی یکی از عمده مسائلی است که تولید کنندگان و سرمایه گذاران در بخش صنعت با آن مواجه هستند و سیستم بانکی نیز می تواند نقش موثری در زمینه تامین نقدینگی کوتاه مدت بنگاه های تولیدی ایفا کند. نظام بانکی به عنوان یکی از مهم ترین و اساسی ترین بخشهای اقتصاد جامعه در قالب بازارهای مالی نقش و جایگاه بسزایی را در فعالیتهای اقتصادی ایفا می نماید. یکی از عوامل موثر بر رشد و توسعه اقتصادی هر جامعه، ساماندهی بازارهای مالی در جهت افزایش توان رقابتی بانکها،افزایش قدرت تخصیص منابع بانکی و گسترش بازارهای سرمایه و جذب نقدینگی مردم و تخصیص آن به فعالیتهای تولیدی و صنعتی و ایجاد امکانات لازم برای مشارکت عمومی است.در مقاله حاضر برای گردآوری اطلاعات از روش کتابخانه ای استفاده گردیده شد و در همین راستا برای جمع آوری مباحث تئوریک از روش کتابخانه ای با مراجعه به مطالعات نظری و تجربی استفاده شد. جامعه آماری در این مقاله داده های سری زمانی اقتصاد ایران و دوره زمانی آن،حد فاصل سالهای ۱۳۵۷-۱۳۹۷ انتخاب شد.

کلیدواژه ها:

ارزش افزوده بخش صنعت ، آزادی تجاری ، تخصیص منابع بانکی ، ARDL