حریم خصوصی شهروندان از دیدگاه علمای عصر مشروطیت (آیت الله نائینی و شیخ فضل الله نوری)

حریم خصوصی به عنوان عضو جدای ناپذیر از بشر مقوله بسیار مهم در نظر علما و اندیشمندان بوده است. حریم خصوصی ازجمله مواردی است که در چنده ده اخیر در حوزه فکری فقها در حکومتداری واردشده است. هر فردی علاقه دارد به داشتن حریم شخصی و خصوصی و آزادی در حریم خصوصی خود دارد. حق حریم خصوصی یکی از موارد حقهای اصلی و ذاتی هر فردی است، و کرامت انسانی را برای او به همراه دارد. هر یک از افراد جامعه انتظار رعایت حریم خصوصی خود را از طرف افراد جامعه و حاکم جامعه دارد. هدف از حریم خصوصی احترام به شخص است تا در پرتو آن از حیثیت و آبروی خود دفاع کند. حریم خصوصی یکی از بارزترین نشانه های حقوق شهروندی است. هر فرد میل به تنهایی و ایجاد فضای بر امنیت خاطر خود دارد تا در پرتو آن به زندگی خود بپردازد. حریم خصوصی از مهمترین عناوینی است که در فقه اسلامی به آن پرداخته شده است. فقه اسلامی نیز در خط مقدم ایجاد چنین فضای برای افراد میباشد که در دستورات خود به منع آزار رسانی به دیگران و منع تجسس و تفتیش و... اشاره دارد. در عصر مشروطیت نیز توجه به حفظ حریم خصوصی ازجمله مفاهیمی بوده است که به آن توجه شده است.در این نوشتار به بررسی آراء آیت الله نائینی و شیخ فضل الله نوری میپردازیم تا ببینیم که تا چه حد برای حریم خصوصی ارزش قائل بوده اند.

کلیدواژه ها:

حریم خصوصی ، نائینی ، شیخ فضل الله ، مشروطیت ، اسلام