اثرات چسبندگی نانولوله ی کربنی و زمینه بر خواص الاستیک کامپوزیت تقویت شده با الیاف فازی

یکی از نواقص موجود در کامپوزیت های  تقویت شده با الیاف تک جهته، پایین بودن خواص الاستیک عرضی کامپوزیت در مقایسه با خواص الاستیک طولی آن می باشد. در یک کامپوزیت تقویت شده با الیاف فازی این نقص با رشد دادن نانولوله های کربنی روی الیاف کربن تا حدودی برطرف شده است. ساختار این کامپوزیت جدید به گونه ای است که نانولوله های کربنی یکنواخت، به صورت شعاعی روی سطح الیاف کربن رشد داده شده اند. مشخص شده است که به دلیل رشد شعاعی نانولوله ها در سطح رشته ی کربن، خواص موثر عرضی این کامپوزیت ها به طور قابل توجهی بهبود یافته است. به دلیل وجود برخی پیوند های ایجاد نشده بین نانولوله ی کربنی و زمینه پلیمری، بین آن ها یک فاز میانی با خواص مکانیکی معین، درنظرگرفته می شود. در این پژوهش، برای کسرهای حجمی متفاوت الیاف کربن موجود در کامپوزیت الیاف فازی،  اثر تغییر خواص مکانیکی فاز میانی موجود بین نانولوله و زمینه روی خواص موثر کامپوزیت تقویت شده با الیاف فازی بررسی شده است. نتایج نشان می دهد که میزان چسبندگی بین نانولوله ی کربنی و زمینه پلیمری تاثیر محسوسی روی خواص کامپوزیت تقویت شده با الیاف فازی دارد. 

کلیدواژه ها:

نانولوله کربن ، الیاف فازی ، روش المان محدود ، کامپوزیت های پیشرفته ، خواص الاستیک موثر