پیش بینی تمایل به خودکشی براساس الکسی تایمیا و تحمل پریشانی درنوجوانان ۱۸-۱۴ ساله

آلکسی تایمیا به معنای ناتوانی در تشخیص هیجانات و بیان آن هاست که در طیف وسیعی از افراد از جمله نوجوانان دیده شده است، علاوه بر این امروزه یکی دیگر از معضلات اصلی در حوزه سلامت روان نوجوانان، مسئله خودکشی است. پژوهش حاضر به منظور بررسی پیش بینی تمایل به خودکشی براساس الکسی تایمیا و تحمل پریشانی انجام شده است. روش پژوهش حاضر، از نوع توصیفی همبستگی می باشد. جامعه اماری شامل تمامی دختران و پسران نوجوان مدارس دوره ی دوم کرمان در سال تحصیلی ۱۳۹۹-۱۴۰۰ بوده که از میان آن ها ۳۵۰ نفر به طور تصادفی انتخاب شده اند. ابزار مورد استفاده در این پژوهش پرسشنامه خودکشی در نوجوانان Adolescent Suicide Questionnaire) ،مقیاس الکسی تایمیا تورنتو Toronto Alexithymia Scale)) و مقیاس تحمل پریشانی Distress tolerance scale است. روایی ابزارها با اکتفا به مطالعات پیشین و پایایی ابزارها به روش الفای کرونباخ انجام شد. داده های پژوهش به کمک روش های آماری توصیفی، ضریب همبستگی پیرسون، تحلیل رگرسیون همزمان و گام به گام بررسی شده اند. یافته های به دست آمده از همبستگی نشان داد که بین خودکشی و الکسی تایمیا، همبستگی مثبت r=۰/۵۰,P<۰/۰۱، و بین خودکشی و تحمل پریشانی همبستگی منفی r=-۰/۲۲۶,p<۰/۰۱، وجود دارد. در ادامه رگرسیون گام به گام انجام شد، نتایج حاکی از آن است که الکسی تایما و تحمل پریشانی، خودکشی را به طور معناداری پیش بینی می کند و در این بین سهم الکسی تایمیا در پیش بینی خودکشی بیشتر ازتحمل پریشانی است. بنابراین می توان به آموزش مهارت های شناسایی و تشخیص هیجانات، ابزار آن ها و مهارت های بالا بردن تحمل پریشانی ها و دشواری از میزان تمایل نوجوانان به خودکشی کاست.

کلیدواژه ها:

خودکشی ، الکسی تایمیا ، تحمل پریشانی ، نوجوانان